เช้าวันต่อมา

"จะไปเรียนเหรอไปด้วยสิ" พี่คาเรียดกำลังเดินเข้ามาหาฉันและพี่คาร์เวน

"มาแปลกนึกว่าจะไปโรงเรียนแล้ว" พี่คาร์เวนพูด

"อยากไปโรงเรียนพร้อมน้องสาวที่น่ารักของเราไง" พี่คาเรียดตอบกลับพี่คาร์เวนแต่หันหน้ามาทางฉัน

"สนิทกันแล้วเหรอสองคนไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย" 

"ก็เฮเซลเอาขนมมาให้กินเมื่อวานเลยได้คุยกันนิดหน่อยตอนนี้สนิทกันแล้วแหละน่าจะสนิทกันมากด้วย ไม่คิดว่าจะเข้ากันได้ดีกับคุณน้องสาวขนาดนี้"

"ดีแล้วเห็นเราสนิทกับน้องก็ดีเฮเซลจะได้มีพี่ชายเพิ่มอีกคนออร์ฟัสก็ทำตัวเหมือนไม่อยากมีน้องสาวตอนนี้มีเราสองคนเฮเซลจะได้สบายใจ"

พี่คาร์เวนพี่ไม่รู้สึกถึงความผิดปกติบ้างเลยเราสองคนดูน่าจะสนิทกันได้เหรออยากจะร้องไห้ฮึบไว้ก่อนได้แต่คิดและเก็บเอาไว้ในใจ

อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์พี่คาเรียดตัวติดกับเราเหลือเกินพี่คาร์เวนก็ดูจะไม่แปลกใจหรือสงสัยอะไรเจเลนที่เห็นพี่คาเรียดดูสนิทกับฉันก็พยายามจะคุยกับพี่คาเรียดบ้างแต่ก็ไม่เป็นผลคุณพี่ชายไม่สนใครเลยนอกจากน้องสาวคนสนิทคนนี้

"ช่วงนี้ดูสนิทกับพี่คาเรียดจังนะ" ออร์ฟัสที่เดินเข้ามาพูดกับฉันร้อยวันพันปีไม่อยากจะเข้ามาคุยด้วยมาแปลก

"ก็ไม่ได้สนิทกันมากเท่าไรหรอก"

"แต่จากที่เห็นพี่คาเรียดก็บอกว่าเธอเป็นน้องสาวคนสนิทนิ ไปทำอีท่าไหนถึงได้คุยกับพี่คาเรียดได้"

"ก็แค่เอาขนมไปให้เลยได้คุยกันนิดหน่อย"

"เอาขนมไปให้เนี่ยนะแล้วคุยอะไรกันจากนั้น"

"ก็ไม่ได้คุยอะไรมากพอดีพี่คาเรียดชอบขนมที่เอามาให้"

"ขนมอะไร?"

ฉันคิดในใจหยุดถามสักทีปกติไม่เห็นจะมาคุยด้วยแล้วถามเยอะแบบนี้จะให้ตอบยังไงดี

"จำไม่ค่อยได้คุณแม่ให้เอาไปให้" ออร์ฟัสทำหน้าตาเหมือนจะไม่เชื่อสักเท่าไร

ในตอนนั้นเองพี่คาเรียดเดินเข้ามาพอดี "คุยอะไรกัน?"

"เนี่ยพี่คาเรียดมาแล้วลองถามพี่คาเรียดเองสิ"

"ถามอะไร?" พี่คาเรียดพูดพร้อมทำหน้าสงสัย

"ออร์ฟัสอยากรู้ว่าทำไมพี่ถึงมาสนิทกับเฮเซลได้"

"ก็แค่อยากสนิทมีอะไรที่อยากรู้อีกไหม?" พี่คาเรียดหันหน้าไปทางออร์ฟัสและถามออร์ฟัสด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะไม่พอใจ 

"ไม่มีแล้วครับ" หลังจากนั้นออร์ฟัสก็เดินคอตกกลับไปจะว่าไปสองพี่น้องดูเหมือนไม่ค่อยจะคุยกันเท่าไรดูแล้วไม่น่าจะสนิทกันแต่ออร์ฟัสดูจะอยากรู้เรื่องของพี่คาเรียดเป็นพิเศษไม่งั้นไม่ยอมมาคุยกับเราแน่ๆ

หลังจากนั้นทุกครั้งที่พี่คาเรียดอยู่ด้วยฉันก็รู้สึกถึงสายตาคู่หนึ่งคอยแอบมองอยู่ตลอดเวลาบางทีก็ไม่ได้แอบมองมาตรงๆ ให้เห็นเลยเนี่ยแหละสายตาดูเหมือนตัวอิจฉาในหนังเลย ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้วต้องถามให้รู้เรื่องเป็นพี่น้องกันแท้ๆ อยากเข้าหาพี่คาเรียดก็เดินเข้าไปคุยสิกลัวอะไร "มองทำไม?"

"ฉันไม่ได้มองเธอสักหน่อย" ออร์ฟัสตอบฉัน

"แล้วมองใครก็เห็นมองมาทางนี้"

"พี่คาเรียด"

"อยากคุยกับพี่คาเรียดเหรอ? ก็เข้าไปคุยสิ"

"ทำยังไงถึงสนิทกับพี่คาเรียดได้ฉันตามดูมาหลายวันแล้วเห็นแต่พี่คาเรียดคอยตามเธอตลอดเธอทำยังไงให้พี่คาเรียดมาตามได้แบบนั้น" 

ฉันคิดในใจก็มารู้ความลับแบบฉันสิแล้วก็มีชีวิตแขวนบนเส้นด้ายแทนฉันด้วยนะ

"ไม่รู้เหมือนกันพี่คาเรียดมาเองแต่พี่คาร์เวนก็อยู่ด้วยนะบางทีอาจจะตามพี่คาร์เวนมั้ง"

"แต่บางทีไม่มีพี่คาร์เวนพี่คาเรียดตามเธออยู่ดี"

"ก็พี่คาเรียดเห็นฉันเป็นน้องสาวจะอยู่กับน้องบ้างมันก็ไม่แปลก"

"แปลกฉันก็เป็นน้องชายทำไมไม่มาตามฉันบ้างไม่แม้แต่จะคุยกับฉันด้วย"

"พี่คาเรียดไม่คุยด้วยเหรอ?"

"อืม พี่คาเรียดไม่เคยคุยกับฉันเลยตอนเด็กๆ ก็มีคุยอยู่บ้างฉันตามพี่คาเรียดตลอดพยายามชวนพี่เล่นด้วยกันพยายามคุยด้วยแต่พี่ก็ไม่สนใจฉันหลายครั้ง แถมพี่คาเรียดยังบอกว่ารำคาญให้ไปเล่นกับพี่คาร์เวนแทนแต่พี่คาร์เวนก็ชอบอ่านหนังสือตลอดเวลาฉันไม่อยากรบกวนเท่าไร" 

ฉันคิดในใจชั่วโมงปรับทุกข์สินะ "แล้วปกติพี่คาเรียดทำอะไร?"

"ทำอะไรไม่รู้เห็นชอบแอบเล่นในห้องคนเดียวและก็ชอบหายตัวไปข้างนอกคนเดียวกลับมาก็เล่นอะไรไม่รู้คนเดียวไม่เคยให้ใครเห็นเลยว่าทำอะไร" 

ฉันคิดในใจก็คือเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กสินะจากที่บอกมาการที่มาคอยตามฉันแบบนี้มันก็ดูน่าสงสัยจริงๆ ถึงว่าออร์ฟัสดูจะสนใจเป็นพิเศษ

"เอางี้ถ้าอยากสนิทก็ไปไหนมาไหนด้วยกันสิถ้าอยู่กับฉันก็น่าจะได้เจอพี่คาเรียด"

"ฉันไม่อยากอยู่กับเธอ"

"ไม่ชอบฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"ใช่ ฉันไม่ชอบเธอ"

"ทำไมถึงไม่ชอบฉันบอกได้ไหม?"

"ก็เธอมาเป็นน้องเล็กของบ้านแทนฉันพอมีเธอเข้ามาทุกคนก็ดูสนใจเธอเป็นพิเศษพี่คาร์เวนก็ติดเธอมากตอนนี้ก็มาเป็นพี่คาเรียดอีกคน"

"ก็พอจะเข้าใจได้แต่ฉันเป็นแม่มดเพิ่งย้ายมาที่เมืองนี้แล้วต้องอยู่กับครอบครัวที่เป็นแวมไพร์ทั้งหมดแถมที่บ้านก็มีแต่พี่ผู้ชายมันไม่แปลกที่ทุกคนจะสนใจในช่วงแรกเพราะอาจจะกลัวว่าฉันจะปรับตัวเข้ากับที่นี่ไม่ได้และก็ไม่มีเพื่อนผู้หญิงด้วย แต่ต่อไปทุกคนอาจจะชินและไม่สนใจฉันแล้วก็ได้นะอีกอย่างจากที่เห็นเธอก็เป็นคนที่ตีตัวออกห่างเองอีกด้วย ตอนโตมาเคยลองจะเข้าไปคุยกับพวกพี่พี่เหมือนตอนเด็กไหม?"

"ไม่เคย"

"ถ้างั้นก็ลองเริ่มตอนนี้สิอาจจะไม่เหมือนเดิมแล้วก็ได้นะ แล้วก็ถ้าอยากสนิทกับพี่น้องเริ่มจากการที่สนิทกับฉันก่อนก็ได้ยังไงฉันก็เป็นน้องพี่ออร์ฟัสนะ" ออร์ฟัสเงียบไปสักพักเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ 

"ก็ได้ฉันจะยอมสนิทกับเธอก็ได้ก็ไม่ได้อยากจะสนิทด้วยเท่าไรหรอกนะ"

"งั้นตอนนี้เราสนิทกันแล้วนะตอนเย็นกลับบ้านด้วยกันนะพี่ออร์ฟัส"

"ก็ได้" ออร์ฟัสพูดปัดๆ แบบขอไปทีและก็เดินกลับห้อง เรียนทันทีออร์ฟัสก็ไปแล้วทำไมถึงยังรู้สึกถึงสายตาคู่หนึ่งจ้องมองมาจนรู้สึกขนลุกเนี่ย ฉันมองไปรอบๆ และก็เจอพี่คาเรียดที่มองฉันอยู่ไกลๆ เมื่อสบตากันพี่คาเรียดก็ยิ้มให้แต่เป็นรอยยิ้มที่ชวนขนลุกสิ้นดีรีบเข้าห้องเรียนดีกว่า

"พี่คาร์เวนวันนี้พี่ออร์ฟัสกลับด้วยนะ" ฉันที่พูดกับพี่คาร์เวนที่เดินมารับที่หน้าห้องเรียน

"ได้สิดีเลยถ้างั้นวันนี้เราแวะซื้อขนมที่เฟรเดอร์เรียก่อนและกันจะได้ไปเดินเล่นกันด้วย"

"ได้ค่ะเฮเซลอยากกินขนมอยู่เหมือนกันพี่ออร์ฟัสโอเคไหม?" 

"ได้ตามนั้นเลย" 

พี่คาร์เวนแอบถามระหว่างเดินไปที่รถ "สนิทกันแล้วเหรอ?"

"กำลังอยู่ในช่วงเริ่มสนิทกันประมาณนั้นค่ะ" ฉันเห็นพี่คาร์เวนอมยิ้มเล็กน้อย

ตอนนี้อยู่ที่ร้านขนมร้านประจำของพี่คาร์เวนแล้วพี่คาร์เวนแนะนำขนมให้ออร์ฟัสลองชิมพี่คาร์เวนบอกว่า "ขนมอันนี้ไม่มีรสหวานและยังเป็นขนมพิเศษสำหรับแวมไพร์ลองชิมดูนะออร์ฟัส น้องอาจจะชอบ" เพราะปกติออร์ฟัสไม่ค่อยชอบกินพวกขนมหวานสักเท่าไร จะกินแต่ของที่แม่ทำเพราะจะไม่ใส่ความหวานลงไปเลยในบ้านก็จะมีพี่ออร์ฟัสกับพี่คาเรียดสองคนที่ไม่ชอบกินของหวานพี่คาร์เวนก็ไม่กล้าที่จะซื้อให้ลอง เพราะจะดูเหมือนเป็นการบังคับน้องแต่เห็นว่ารอบนี้มาด้วยกันเลยตัดสินใจแนะนำไปถ้าพี่ออร์ฟัสอยากลองก็จะได้ซื้อ

"ได้ครับเอาอันนั่นแหละ" ออร์ฟัสตอบด้วยสีหน้าสดใสดูตื่นเต้นกับขนมที่พี่คาร์เวนเลือกให้พี่คาร์เวนก็ดูจะดีใจที่ดูเหมือนว่าน้องจะชอบ

"พี่คาร์เวนจำได้ด้วยว่าฉันไม่ชอบกินของหวาน "ออร์ฟัสแอบกระซิบบอกฉันดีใจที่จำได้นี่เองถึงว่าทำไมจะต้องดูตื่นเต้นอะไรกับขนมอันเดียวทั้งๆ ที่ปกติตัวเองไม่ค่อยชอบ

หลังจากซื้อขนมเสร็จก็เดินเล่นกันนิดหน่อยพี่คาร์เวนแนะนำร้านอาหารที่ตัวเองคิดว่าอร่อยที่สุดให้พี่ออร์ฟัสและบอกว่าวันหลังจะพามากินนะพี่คาร์เวนบอกว่าร้านนั้นก็ดีร้านนี้ก็ดีคือพี่คาร์เวนน่าจะชอบกินของอร่อยแน่ๆ เหมือนว่าจะลองแล้วทุกร้านอีกด้วย ฉันที่สงสัยแล้วปกติพี่คาร์เวนมากับใครกับพี่ออร์ฟัสคือตัดออกเลยจะมากับพี่คาเรียดก็ไม่น่าจะใช่อีกเพราะที่เดียวที่พี่คาเรียดจะไปน่าจะเป็นร้านขายของแปลกๆ มากกว่าฉันเลยตัดสินใจถามออกไป "พี่คาร์เวนมาร้านอาหารกับใครเหรอค่ะ? ดูเหมือนว่าจะมาครบทุกร้านแล้ว"

"พี่มาคนเดียว คนที่บ้านไม่มีใครว่างพี่ก็ไม่กล้าชวนเห็นทุกคนยุ่งๆ เลยขับรถเล่นหาของอร่อยกินคนเดียวบ่อยๆ พี่ออกมาร้านหนังสือดูตำราอะไรพวกนี้ด้วยกลัวว่าจะนานแล้วคนที่มาด้วยจะต้องคอยอีกเลยมาคนเดียว"

หลังจากฟังคำตอบของพี่คาร์เวน ฉันก็ตัดสินใจแล้วว่า "ต่อ ไปนี้ถ้าพี่คาร์เวนจะออกไปไหนชวนเฮเซลกับพี่ออร์ฟัสได้ตลอดเลยนะคะพวกเราพร้อมไปกับพี่ทุกที่ใช่ไหมพี่ออร์ฟัส" ฉันพูดพร้อมทำสีหน้าจริงจัง

"ใช่ๆ พร้อมไปทุกที่เลยครับ" พี่ออร์ฟัสเองก็ตอบอย่างจริง จังตามไปด้วย

พี่คาร์เวนอมยิ้มพร้อมกลั้นหัวเราะเอาไว้

"ได้เลยวันหลังถ้าพี่จะไปไหนจะมาชวนเราสองคนนะ" คาร์เวนคิดในใจอะไรทำให้สองคนนี้ดูสนิทกันมากขึ้นจากที่เมื่อก่อนออร์ฟัสดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบเฮเซลแต่ก็ไม่น่าแปลกใจมากเท่าไรขนาดคาเรียดยังสนิทกับเฮเซลได้เลย ออร์ฟัสจะสนิทกับเฮเซลก็ยังแปลกน้อยกว่าคาเรียดด้วยซ้ำ

หลังจากที่ตอนนี้เฮเซลได้สนิทกับพี่ชายทุกคนในบ้านแล้วถึงจะสนิทกันด้วยเหตุผลแปลกๆ แต่ในบ้านก็ดูจะมีสีสันเพิ่มขึ้น มีเสียงพูดคุยเพิ่มมากขึ้นคุณพ่อคุณแม่ที่ได้เห็นลูกทั้งสี่พูดคุยกันและยังดูสนิทกันอีกก็ดีใจ ช่วงนี้ฉันก็ดูจะสนิทกับออร์ฟัสมากขึ้นถึงจะสนิทกับแบบเฉพาะกิจและออร์ฟัสก็ยังบอกว่าไม่ต้องเรียกพี่แล้วห่างกันไม่กี่เดือนตัวเองก็ไม่ได้อยากจะเป็นพี่ด้วยอยากจะเป็นน้องมากกว่าอีกส่วนพี่คาเรียดก็ยังคงตามติดเหมือนเดิมถึงจะไม่ได้พูดคุยกันมากแต่ก็คอยตามและแอบดูฉันอยู่ตลอดยิ่งเห็นว่าช่วงนี้สนิทกับออร์ฟัสคงกลัวเอาความลับไปบอกออร์ฟัสแน่นอน

ช่วงนี้ใกล้จะสอบกลางภาคต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบกันแล้วเอาจริงก็เพิ่งจะมาเริ่มอ่านตอนที่เหลืออีกหนึ่งอาทิตย์จะสอบเนี่ยแหละเห็นหลายคนเริ่มอ่านหนังสือกันมาสักพักแล้ว แต่ฉันยังยุ่งวุ่นวายกับพวกพี่ๆ อยู่นิดหน่อย เลยยังไม่ได้เริ่มอ่านจะเริ่มวันนี้แหละ พี่คาร์เวนอยู่ในช่วงการอ่านหนังสือไม่ค่อยออกมาจากห้องสักเท่าไรแต่ก็ยังไปเรียนและกับบ้านพร้อมกันปกติ เวลากินอาหารก็จะเอาหนังสือมาอ่านด้วยตลอดเวลานี้บรรยากาศเงียบสงบเจเลนก็ไม่ค่อยพูดมากเท่าเมื่อก่อนแต่อาจเพราะเริ่มชินกับชีวิต ปกติเลยไม่มีอะไรให้พูดเหมือนก่อนมั้ง ออร์ฟัสช่วงนี้ก็ติวหนังสืออยู่กับเพื่อนๆ ของตัวเองและก็หายไปบ้างแต่น่าจะเพราะหลังจากที่ได้รู้สึกสนิทกับพวกพี่ชายมากขึ้นและตอนนี้พวกพี่ๆ ก็ไม่ค่อยว่างด้วย พี่คาเรียดเองก็ไม่ได้อ่านหนังสือมากเท่าพี่คาร์เวน แต่พอบรรยากาศเงียบสงบตัวเองก็ไม่สนใจอะไรเหมือนเดิมนั่งเหม่อๆ เพราะฉันที่อ่านหนังสือแล้วไม่ค่อยคุยกับใครด้วยแหละพี่คาเรียดเลยวางสายตาจับผิดจากฉันได้

✧*:･ﾟ✧ ☆ﾟ.*･｡ﾟ *

เนื่องจากเหตุการณ์วุ่นวายที่ผ่านมาและมีเวลาอ่านหนังสือน้อยคะแนนสอบกลางภาคออกมาไม่เป็นที่น่าพอใจเท่าไรจากที่ไม่เคยเป็นแม้แต่ที่สองเป็นที่หนึ่งมาตลอดเจอลำดับตอนนี้เข้าไปอยาก จะเป็นลมที่สิบของห้องเนี่ยนะ แต่เพราะความที่เป็นแม่มดด้วยไม่ใช่แวมไพร์สักหน่อยบางวิชาที่เป็นเรื่องของแวมไพร์ลึกๆ ก็พึ่งจะมาเรียนรู้ไม่ได้การและสอบปลายจะต้องได้คะแนนดีขึ้นกว่านี้ขอที่หนึ่งของห้องเหมือนเดิมได้ไหม ฉันจะเป็นแม่มดที่เก่งกว่าแวมไพร์ในโรงเรียนแวมไพร์ให้ได้อย่าให้เสียชื่อคนชอบแวมไพร์ แต่ตอนนี้ก็ขอพักสมองสักหน่อยหลังจากสอบเสร็จทุกอย่างก็กลับมาวุ่นวายเหมือนเดิมเจเลนเองก็ไม่พอใจกับการสอบเท่าไรทำให้พูดเรื่องการสอบไม่หยุด บอกว่าตัวเองตอนเรียนที่บ้านเรียนเก่งมากได้ที่หนึ่งตลอดมันจะไม่ได้ที่หนึ่งยังไงก็เรียนอยู่คนเดียวหรือเปล่าและยังบ่นอีกว่าทำไมถึงได้ลำดับเกือบท้ายสุดของห้อง พูดได้ไหมเจเลนก็นายเอาแต่เที่ยวสนใจกับโลกกว้างอ่านแต่เรื่องสถานที่ท่องเที่ยวกับของกินพึ่งจะมาเริ่มอ่านตำราเรียนตอนใกล้สอบไม่สอบได้ที่สุดท้ายก็ดีเท่าไร

ฉันก็บ่นๆ เรื่องคะแนนสอบของตัวเองให้พี่คาร์เวนฟังเล็ก น้อยเจเลนก็บ่นให้พี่คาร์เวนฟังแบบที่บ่นให้ฉันฟังนั่นแหละพี่คาร์เวนบอกว่าสอบครั้งต่อไปจะติวให้ฉันกับเจเลน สงสารพี่คาร์เวนนะตัวเองก็ต้องอ่านเหมือนกันแต่ก็ต้องมาติวให้เด็กมีปัญหาสองคน ส่วนออร์ฟัสไม่ค่อยสนใจเรื่องการเรียนเท่าไรที่ว่าไปติวกับเพื่อนคือไปเล่นมากกว่า แต่เห็นพี่คาร์เวนจะติวให้เลยอยากมาติวด้วยพี่คาเรียดเรียนเก่งอยู่แล้วเป็นปกติเรียกว่าเป็นพวกสมองดีแบบไม่อ่านอะไรก็ทำได้ทำได้ดีด้วยแต่ก็จะมาช่วยติวด้วย บอกว่าตัวเองน่าจะ ช่วยได้อีกแรงเห็นคนเยอะเลยจะมาจับผิดกลัวความลับรั่วไหลมาก กว่า ไม่ได้อยากจะช่วยติวหรอกข้ออ้างทั้งนั้นสัมผัสได้ถึงความวุ่น วายรอแล้วตอนนี้แต่ไม่เป็นไรยังไม่ถึงเวลาพักสักนิดดีกว่า

พี่คาร์เวนชวนฉันไปเดินเล่นหาของกินบ้างและแน่นอนเจเลนก็ตามมาตลอดเพิ่มเติมคือออร์ฟัสและเมื่อคนเยอะพี่คาเรียดก็จะต้องตามมาด้วยเสมอแต่ต่อให้คนไม่เยอะก็ตามเหมือนกัน อยาก จะร้องไห้ตอนนี้เวลาจะไปไหนมาไหนก็จะเป็นห้าคนเสมอเวลาที่จะอยู่กับพี่คาร์เวนสองคนแบบเมื่อก่อนหายไปแล้วหายไปแบบไม่กลับ มาอีกแล้ว ที่จริงก็ได้อยู่แค่ครั้งสองครั้งเองเพราะมีเจเลนเข้ามาก็มาตามพี่คาร์เวนอีกคนตั้งแต่ตอนแรกและดูจะสนิทกับพี่คาร์เวนเกินหน้าเกินตาฉันอีกแต่พี่คาร์เวนก็ดูจะไม่ขัดอะไรดูมีความสุขกับคนมากมายที่มาพร้อมความวุ่นวาย ถ้าพี่คาร์เวนโอเคเฮเซลก็โอเคร้องไห้ในใจวนไป