จะเล่าเรื่องชาติก่อนของฉันคร่าวๆ ให้ฟังก่อนและกันตั้งแต่เรียนจบมาจนอายุยี่สิบห้าปีก็ยังคงไม่ได้ทำงานเพราะคิดว่าจะพักก่อนที่บ้านก็ไม่ได้ว่าอะไร พ่อกับแม่ไม่ค่อยสนใจฉันเท่าไรท่านทั้งสองทำงานที่ต่างประเทศไปเรื่อยไม่ค่อยได้อยู่ที่บ้านมากนักแต่ว่าส่งเงินมาให้ใช้ไม่เคยขาดและตัวฉันก็มีเงินเก็บจากตอนเรียนเยอะมากพอที่จะนอนอยู่บ้านเฉยๆ หลังเรียนจบได้ 

ฉันชอบดูหนังและซีรีส์ที่เกี่ยวกับเรื่องราวของแวมไพร์มากทั้งยังอ่านหนังสือมากมายที่เกี่ยวกับแวมไพร์อีก เรียกได้ว่าคลั่งไคล้เลยก็ว่าได้และการที่ดูหนังและซีรีส์ข้ามวันข้ามคืนหลายคืนติดเนี่ยแหละ รู้ตัวอีกทีก็ตายคาหน้าจอด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันในวัยยี่สิบห้าปีเท่านั้นหลังจากที่ตัวเองตายก็มาเกิดใหม่ในที่แห่งนี้แล้วแต่ชีวิตในชาติใหม่ลำบากนักตั้งแต่พ่อและแม่ตายตั้งแต่ฉันอายุสี่ขวบจึงต้องไปอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า

บ้านเด็กกำพร้าที่ฉันอยู่ไม่เหมือนที่เคยเห็นในชาติก่อนก็แน่นอนสิมันต้องต่างอยู่แล้วเริ่มที่เด็กๆ ที่อยู่ที่นี่มีเด็กมากมายหลายเผ่าพันธุ์ใช่ฟังไม่ผิดเผ่าพันธุ์นั่นแหละเพราะว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่มนุษย์แต่เป็นโลกที่มีทั้งมนุษย์ มนุษย์หมาป่า ซอมบี้ แม่มดและแวมไพร์อีกทั้งทุกเผ่าพันธุ์ก็อยู่รวมกันที่บ้านเด็กกำพร้าแห่งนี้ สกิลการเป็นมนุษย์ชาติที่แล้วมันเอาอะไรมาใช้ในชาตินี้ได้บ้างเนี่ย

บ้านเด็กกำพร้าที่นี่มีโรงเรียนสอนในตัวเรียกได้ว่าครบจบในที่เดียวสถานที่แห่งนี้ค่อนข้างใหญ่และหรูหรามากเลยทีเดียวรูปร่างของตึกที่นี่ก็เหมือนกับพวกตึกสถาปัตยกรรมเรเนสซองส์ประมาณนี้เรียกได้ว่าหรูหราเกินกว่าจะเป็นเพียงแค่บ้านเด็กกำพร้าแต่ถ้าเทียบกับดินแดนภายนอกก็เรียกได้ว่าปกติสำหรับโลกนี้

ส่วนมากเด็กทุกคนที่นี่ก็จะไม่ได้ออกไปไหนจะอยู่แค่ในนี้มีเพียงบางครั้งที่ได้ออกไปทัศนศึกษาข้างนอกบ้างและถ้าถามว่าเมื่อมีหลายเผ่าพันธุ์อยู่รวมกันยังไง ก่อนที่พวกเราจะเข้าเรียนก็อยู่รวมกันปกติเมื่อถึงวัยที่เริ่มเข้าเรียนก็จะให้แยกกันอยู่ในหนึ่งห้องเรียนก็จะมีแต่เผ่าพันธุ์ของตัวเองเพราะการเรียนการสอนจะแตกต่างกัน อย่างตัวฉันที่เป็นแม่มดจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิชาเวทมนตร์ไม่มีเผ่าพันธุ์ไหนได้เรียนเรื่องนี้เหมือนเผ่าพันธุ์ฉันและต้องบอกเลยว่าเผ่าพันธุ์ที่เรียนหนักสุดก็เป็นพวกเราเนี่ยแหละ แต่ฉันก็เรียนเก่งที่สุดในที่แห่งนี้การันตีด้วยการสอบได้ที่หนึ่งทุกปี พวกเรายังมีวิชาที่ได้เรียนรวมกันด้วยมีการสอนให้ทุกเผ่าพันธุ์อยู่ร่วมกันได้ทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกันได้เวลาพักหรือเวลาเข้านอนและตอนออกไปทัศนศึกษาก็ได้อยู่รวมกันมีแยกแค่ตอนเรียนเท่านั้น ฉันมีเพื่อนสนิทหนึ่งคนที่เป็นซอมบี้และมีเพื่อนที่เป็นแวมไพร์มากมายอีกด้วย

ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาก็เคยออกไปข้างนอกอยู่สองครั้งถ้าถามว่าโลกข้างนอกเป็นยังไงในโลกนี้จะแบ่งเป็นดินแดน ดินแดนหลักของหนึ่งเผ่าพันธุ์เช่น ดินแดนของแม่มดก็จะมีแต่แม่มดอาศัยอยู่เป็นหลักแต่ก็มีเผ่าพันธุ์อื่นเข้ามาเยี่ยมชมมาทำงานหรืออาศัยอยู่ที่ดินแดนแม่มดก็ได้เหมือนกัน มีการทำบัตรเข้าเมืองกับบัตรอยู่อาศัยและมีสถานที่ที่เรียกว่าสำนักคนเข้าเมืองคอยดูแลจัดการคล้ายๆ กับพวกสถานทูตอะไรประมาณนี้ ส่วนเรื่องภาษาทุกเผ่าพันธุ์จะมีภาษากลางที่ต้องเรียนอยู่แล้วแต่ก็มีภาษาประจำเผ่าพันธุ์ของตัวเองเหมือนกันดินแดนที่ฉันเคยไปก็มีดินแดนของเผ่าพันธุ์ตัวเองและดินแดนแดนซอมบี้อยากไปดินแดนแวมไพร์บ้างแต่ยังไม่มีโอกาสเลยแต่เห็นว่าทัศนศึกษาปีหน้าจะได้ไปที่ดินแดนแวมไพร์นะ

ที่บ้านเด็กกำพร้าแห่งนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่พิเศษแยกตัวออกมาเรียกว่าดินแดนที่รวมทุกเผ่าพันธุ์อยู่ด้วยกัน แต่ที่นี่ก็ไม่ได้แย่มากนักหากใครที่ไม่ได้ถูกรับไปเลี้ยงก็จะอาศัยอยู่ที่ดินแดนแห่งนี้ แต่ส่วนใหญ่ก็จะถูกรับไปเลี้ยงยิ่งพวกแม่มดพ่อมดนะเรียกได้ว่าแทบไม่เหลือเพราะเมื่อรับไปเลี้ยงก็ทำประโยชน์ช่วยงานต่างๆ ได้มากเลยทีเดียว ในโลกแห่งนี้เผ่าพันธุ์ของฉันเรียกได้ว่ามีบทบาทสำคัญมากตอนนี้ฉันก็อยู่ในวัยที่ควรถูกรับไปเลี้ยงแล้วแต่ยังไม่ถูกรับไปเลี้ยงสักทีเพื่อนๆ ในห้องที่เคยเรียนด้วยกันมาก็ถูกรับไปเลี้ยงเกือบหมดแล้วตอนนี้ฉันก็อายุสิบหกปีแล้ว อีกอย่างในโลกใบนี้ทุกเผ่าพันธุ์อายุเท่ากันเหมือนมนุษย์ไม่มีผิดอายุขัยเฉลี่ยอยู่ที่หนึ่งร้อยปีไม่เคยเห็นใครอยู่ไม่ถึงหนึ่งร้อยปีรวมถึงพวกมนุษย์ในโลกนี้ก็ด้วย ส่วนเรื่องความแก่ตัวเริ่มแก่ก็น่าจะประมาณแปดสิบปีเรื่องเรียนก็ตามวัยปีหน้าฉันก็จะเริ่มเรียนไฮสคูลแล้ว

"เฮเซล" เสียงผู้ดูแลเรียกฉัน

"อยู่นี่ค่ะ" ฉันรีบวิ่งไปหาผู้ดูแล

"เธอจะถูกรับไปเลี้ยงแล้วนะ"

ทันทีที่ได้รับข่าวจากผู้ดูแลในหัวของฉันคิดว่าดีใจนะที่มีคนจะรับไปเลี้ยงแต่ชีวิตที่นี่ก็ดีอยู่แล้วถ้าคนที่รับเราไปเลี้ยงดูแลเราไม่ดีจะทำยังไง ถ้าเราเข้ากับบ้านนั้นไม่ได้จะทำยังไงหลายความคิดในหัวตอนนี้สับสนไปหมดแต่เด็กๆ ที่นี่ก็ยังเลือกได้ หากไม่ถูกใจผู้รับเลี้ยงก็ปฏิเสธได้ลองดูก่อนละกันใครจะรับเราไปเลี้ยง

จากนั้นฉันก็เดินตามผู้ดูแลไปหาผู้รับเลี้ยง

ผู้รับเลี้ยงของฉันเป็นครอบครัวแวมไพร์หน้าตาของผู้หญิงและผู้ชายตรงหน้าดูเป็นมิตรเหตุผลของการรับเลี้ยงทั้งสองอยากได้ลูกสาวเพราะทั้งสองมีแต่ลูกผู้ชายและก็อยากได้เด็กที่อายุเท่ากับลูกชายคนเล็ก ซึ่งตัวเลือกทั้งหมดก็ตรงกับฉันที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว ทั้งสองเป็นคนที่มีฐานะผู้เป็นพ่อไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะต้องทำงานที่เดินทางต่างแดนบ่อยผู้เป็นแม่เลยอยากได้ลูกสาวมาอยู่ด้วยมาก อีกอย่างที่บ้านก็มีคนรับใช้ไม่ต้องทำอะไรเลยอยากได้อะไรขอแค่บอก 

หลังจากฟังรายละเอียดทั้งหมดฉันก็ตกลงทันทีก็อยากจะเป็นแวมไพร์มาตลอดตอนนี้ขอเป็นลูกสาวแวมไพร์ก็ได้