2 ตอน i love you more than i need to be love
โดย somethinginyoureyes
รู้ไหมว่าฉันยังจำวันที่ฉันเอ่ยปากถามเธอว่าเราอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่ารึเปล่า แล้วเธอก็บอกฉันไปว่าเราคงฆ่ากันตายก่อนแน่นอน พอนึกถึงวันนั้นแล้วก็ตลกยังไงไม่รู้ เพราะมาวันนี้ กลายเป็นว่าเธอมานั่งอยู่ข้างๆ ฉัน นั่งพิงกัน แล้วก็ใช้เวลาน่าเบื่อยามบ่ายด้วยกัน บ้างก็นั่งฟังเธอเล่าเรื่องซ้ำซากเดิมๆ ให้ฟัง โดยที่เธอก็ถามฉันตลอดว่าเบื่อบ้างไหม บางครั้งพอบอกให้เล่า เธอก็จะบอกปัดแล้วชวนไปนั่งเล่นชิงช้าหลังบ้าน หรือไม่ก็สั่งมื้อเย็นมานั่งทานด้วยกัน ล้างจานด้วยกัน แล้วก็เข้านอนพร้อมกัน
ใครมันจะไปคาดคิดว่านักฆ่าอย่างฉัน สุดท้ายแล้วจะมาลงเอยด้วยกันใช้ชีวิตน่าเบื่อที่บ้านชายทุ่ง ในสถานที่ที่ไม่รู้จักใครเลยสักคน
คงไม่มีใครคาดคิดแน่ๆ
ฉันก็เหมือนกัน
ฉันก็เคยคิดนะว่าถ้าเกิดเราตัดสินใจไม่ขับรถหนีตามกันมาเลยแบบนี้ มันจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง แน่นอนว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องดีทั้งหมด หนักไปกว่านั้น ใครสักคนก็คงจะต้องเจ็บตัวแน่นอน และฉันหวังว่าจะไม่ใช่เขา เพราะฉันคงทนไม่ได้อย่างแน่นอนถ้าเกิดเขาเป็นอะไรไป ไม่สิ ฉันคงตายทั้งเป็นแน่นอน
แม้ว่าฉันจะไม่ได้รู้สึกอะไร หลายคนบอกฉันแบบนั้น
แต่กับอีฟแล้ว เธอคือทุกอย่างของฉัน
อีฟคือคนที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงทุกสิ่ง
แม้กระทั่งความกลัว
ถ้าให้พูดกันตามตรง ฉันก็กลัว กลัวมากๆ ที่จะสูญเสียเธอไป กลัวที่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง จะไม่มีเธออยู่ข้างๆ กลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายกับเธอขึ้นระหว่างเดินทางไปไหนมาไหน เธอก็ย้ำทุกครั้งว่าไม่ต้องห่วง แต่ฉันทำไม่ได้เลยสักครั้ง คนอย่างฉัน คนในวงการนี้ ไม่เคยมีใครปลอดภัยเลยสักคน โดยเฉพาะคนข้างกาย ฉันก็ได้แต่หวังว่าเราหนีมาอยู่ด้วยกันที่นี่ จะไม่มีใครตามมาเจอ
ฉันเคยบอกกับคอนสแตนตินและอีฟว่าฉันอยากใช้ชีวิตปกติ อยากนั่งกินข้าวด้วยกัน ดูหนัง หัวเราะเฮฮา เดินเล่น ทำกิจกรรมอย่างคู่รัก แล้วก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกันกับใครสักคนหนึ่ง ตอนนั้นก็ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่พอมาวันนี้ มันดียิ่งกว่าที่ฝันเอาไว้ซะอีก
อันที่จริงฉันก็รู้ว่าชีวิตนี้คงจะหาคนแบบนี้ไม่ได้แล้ว คนที่ดูผิวเผินเหมือนจะเป็นขั้วตรงข้ามของฉัน แต่ดูไปดูมา เราเหมือนกันในรูปแบบของเราเอง เรามีภาษาที่ใช้ด้วยกัน ฉันรู้สึกเหมือนเราเชื่อมต่อกันไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ฉันคิดเสมอว่าเขาคือคนที่ฉันไม่จำเป็นจะต้องพูดอะไรมากมาย แต่เขารู้ทุกอย่างที่ฉันคิด บางครั้งเขาก็นำหน้าฉันไม่กี่ก้าว แล้วเขาก็หยุดรอเพื่อเฝ้าดูว่าเรากำลังจะเดินไปยังเส้นทางไหนกันต่อ บางครั้งก็เล่นมุกตลกๆ ออกมาให้ฉันขำได้ มันเป็นการขำที่ฉันรู้สึกว่า นี่แหละคือการหัวเราะจริงๆ ไม่ใช่การพยายามหรือเสแสร้งเหมือนทุกๆ ครั้ง บางทีเราก็แอบฟังคนอื่นเขาคุยกัน พออยู่ด้วยกันก็หยิบมาเล่นเป็นมุกตลกด้วยกัน โดยที่เราไม่ต้องบอกอะไรกันเลย ฉันคิดว่านั่นคือความรักของเรา
ตอนนั้นฉันแทบจะคลั่งตายที่เขาขอให้ฉันช่วยเขาให้หยุดความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ ฉันก็ไม่เข้าใจอะไรมากมาย แต่รู้แค่ว่า นั่นอาจจะเป็นเพราะฉันที่ทำให้เขารู้สึกแบบนั้น นั่นถือเป็นการตัดสินใจที่ฉันคิดว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เป็นการตัดสินใจที่ไม่ได้เห็นแก่ตัวเลยแม้แต่น้อย เขาเองก็บอกแบบนั้น ฉันแค่รู้สึกว่าฉันต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ฉันก่อให้เขา ต่อให้ตอนนี้เขาจะบอกว่าฉันไม่ได้ทำลายชีวิตเขาเลยสักนิด แต่ฉันก็รับรู้ได้ว่าฉันคือคนที่ทำให้เขาสูญเสียทุกอย่างไป ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน สามี บ้าน อาชีพ ส่วนเขาก็บอกว่านั่นคือความเสี่ยงที่เขาพร้อมรับมันเอาไว้เอง
ให้ตายเถอะ ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะต้องรู้สึกยังไง ในวันที่เขาถามฉันว่าอยากจะอยู่ด้วยกันไปนานๆ มั้ย ฉันก็ได้แค่บอกว่าอยาก มันเหมือนเป็นความฝันของฉันไปแล้วล่ะมั้ง ที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่กับอีฟ ในที่ที่ไม่มีใครมายุ่งวุ่นวาย ในที่ที่ไม่มีใครตามเจอ และได้นอนกอดเธอในทุกๆ วัน
пупсик я люблю тебя.
pupsik ya lyublyu tebya.
baby, I love you.
Comments (0)