1 ตอน ตอนที่ 0
โดย Lucky sage
ผม...มีคนที่ชอบอยู่คนหนึ่ง เรารู้จักกันมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ ผมชอบมันมาตั้งแต่จำความได้ แค่นี้คงคิดว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ยุ่งยากแล้วใช่ไหมล่ะครับ มันยังยุ่งยากได้มากกว่านี้อีก…
"สรณ์! วุ๊ย! อยู่ไหนเนี่ย!" คนที่กำลังโวยวายอยู่นี่คือ เจ้ปก ขันธ์ธิปก พี่ชายของผมเอง แต่เจ้ชอบให้ผมเรียกว่าเจ้มากกว่าเฮีย
"ตากผ้าอยู่ มีอะไรเฮีย" แต่ผมก็ชอบแกล้งเจ้แบบนี้เสมอ
"โว้ย! เฮียหน้ามึงอ่ะ! อินันท์มาหาแต่เดี๋ยวกูจะไปไล่กลับละแม่ง"
"เห้ยๆๆ เจ้ๆๆ เจ้ขาเดี๋ยวสรณ์ลงไปนะ" ผมรีบดึงแขนเล็กๆ เอาไว้เดี๋ยวเจ้จะไปไล่คนที่มาหากลับไปจริงๆ ก่อนจะจัดการยัดตะกร้าผ้าใส่มือเจ้ "ฝากด้วยนะคะคนสวย"
"วุ๊ย! แล้วทำไมเจ้ต้องมาตากผ้าแทนแกล่ะ!"
แม้ผมจะเดินหนีมาหน้าบ้านแล้วก็ยังไม่วายได้ยินเสียงเจ้โวยวายลั่น
"ไปแกล้งอะไรเจ้ปกแกอีกล่ะ"
"นันท์…" ศาตนันท์ เขาเป็นคนที่ผมแอบชอบ นันท์อยู่บ้านตรงกันข้ามนี่เอง เรารู้จักกันตั้งแต่รุ่นแม่ เราเลยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นคือความยุ่งยากข้อที่หนึ่ง และข้อที่สองคือ…
"อิสรณ์! มองอะไรของมึงเนี่ย! ถ้าไม่ติดว่าเป็นเคะเหมือนกันนี่กูเคลิ้มละนะ"
นั่นแหละครับ มันเข้าใจว่าผมเป็นเกย์รับแบบมัน อาจจะเพราะชื่อของผมละมั้ง นฤสรณ์ ชื่อเหมือนผู้หญิงจะตายไป อีกอย่างคงเพราะผมเกาะติดกับเจ้ปกตั้งแต่เล็กๆ เลยติดท่าทางอ้อนแอ้นของเจ้มาบ้าง แต่พอโตขึ้นผมก็เริ่มปรับตัวเองให้แมนขึ้นแต่มันกลับเข้าใจผิดว่าผมแอ๊บแมน เฮ้อ!
"เคะไร แคะหูเหรอ"
"โหยอินี่ นิยายการ์ตูนที่ส่งไปน่ะได้อ่านบ้างป่ะ"
"มึงเลิกอ่านได้แล้วมั้ง จะเข้ามหา'ลัยแล้วอ่ะ"
"กูพึ่งอ่านสิบแปดบวกได้มึงจะให้กูเลิกอ่าน อิดอก คิดไหมก่อนพูดเนี่ย" นันท์เท้าเอวบ่นผมยาวยืดจนผมต้องยกมือขึ้นไหว้ขอโทษมัน
"ตกลงว่ามาทำไม"
"ปัณมันให้มาถามว่าวันไปรายงานตัวจะไปพร้อมกันเลยไหมมันจะพารถเก๋งไป" ภิญญาสิปัณฑ์ เป็นเพื่อนในกลุ่มที่บ้านก็อยู่ไม่ไกลกันนัก ผมมีเพื่อนทั้งหมดห้าคนซึ่งทุกคนก็อยู่ในละแวกเดียวกันหมดเลยได้รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กจนโต
"อืม ไปด้วยๆ แล้วแค่นี้ทำไมไม่ไลน์มาอ่ะ"
"ก็… เออ นั่นดิ" นันท์ยิ้มแผล่ ก่อนจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินปากแหลมเข้าไปในบ้าน
"เนียนเลยนะ"
"มีไยกิงบ้างง่ะ"
"แบ๊วมาก หวานไม่ไหว" ผมจัดการมะเหงกหน้าผากมันไปหนึ่งทีด้วยความมันเขี้ยว
"แบ๊วกรุบ~"
น่ารักฉิบหาย อยากจับมาฟัดมาหอม ตะโกนใส่หน้าว่าแม่งโคตรชอบเลยเว้ย! ...แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นแค่เพื่อนกัน ไม่ใช่เป็นแค่เพื่อนเฉยๆ แต่เป็นเพื่อนพิเศษใส่ไข่สองฟอง!
เลื่อนขั้นไปเป็นอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ยิ่งรู้สึกก็ยิ่งเจ็บ...
สายชอบความเจ็บปวดเชิญทางนี้ หยอก นิดเดียวเอง
Comments (0)