01 : เหน่ยจะยำ

ผมกลับเข้ามาในห้องอีกทีก็ตอนที่ใจร่มแล้ว

อีกฝ่ายเป็นเพียงเด็กผู้ชายตาบอดอายุ 20 กว่าปีกำลังนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นข้างเตียงนอนอย่างน่าเวทนา

เขาไม่มีแม้กระทั่งแรงจะหายใจจวนจะสิ้นชีพอยู่รอมร่อ

ในมือข้างหนึ่งของผมกำแหวนแต่งงานของ “เรา” ไว้แน่น

หากผมทำใจยอมรับอีกฝ่ายสักนิดไม่ว่าจะในสถานะใดก็ตาม

เรื่องราวความอัปยศในวันนี้คงไม่เกิดขึ้น…