สาส์นจากเจ้าหน้าที่พิทักษ์เส้นเรื่อง

ยินดีต้อนรับท่านนักอ่านขอรับ

ท่านอาจจะเคยพบเจอข้าน้อยมาก่อนแล้ว

แต่ถ้าหากไม่ ขอให้ข้าน้อยได้ชี้แจงอะไรสักหน่อยเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ที่ท่านกำลังจะเปิดอ่าน เนื่องจากท่านกำลังจะพบเจอกับสิ่งที่เรียกว่า

“ผู้บรรยายเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือ... ตลอดทั้งเรื่อง” 

สืบเนื่องจากนิยายเรื่องนี้ มักจะบรรยายเรื่องที่เป็นการสนับสนุนการกระทำของตัวละคร อย่างค่อนข้าง ลำเอี๊ยงลำเอียง จนถึงขั้นกู่ไม่กลับ 

อย่างว่าล่ะขอรับ ทุกคนย่อมมีใครสักคน หรือ แม้แต่ตัวละคร ให้เลือกที่รักมักที่ชัง และในบางครั้ง ความผิดมหันต์อันชั่วช้า กลับถูกกลบฝัง ปิดบังอำพราง และทดแทนด้วยฉากอัศจรรย์ ดังนั้น มิใช่ความผิดของท่านเลย ที่จะมีทัศนคติต่อตัวละครบางตัวในแง่ลบในแรกพบ 

กระนั้นที่ข้าน้อยส่งสาส์นฉบับนี้ถึงท่าน ก็มิใช่เพื่อตำหนิแต่อย่างใด 

ทว่าต้องการให้เข้าใจกระจ่างแจ้ง ว่าข้าน้อยเอง ก็เคยทำผิดพลาดมาก่อนเช่นกัน ปัจจุบัน ก็ยังเผอเรอพลั้งพลาด ขาดวิจารณญาณหลายประการ 

รวมไปถึงการนำส่งนิยายเรื่องนี้ถึงมือของทุกท่าน โดยที่ได้สร้างแผลใจให้แก่ตัวละครมากมายอย่างแสนสาหัส และยังไม่ได้รับการฟื้นฟูเยียวยา 

โดยผู้รับบทบาทกระทำผิดขณะดำเนินเรื่องก็ยัง… ไม่ได้รับผลกรรมที่สาสม เหตุฉะนี้ ข้าน้อยต้องขออภัยที่เนื้อหาจะมีการ Romanticize ทำให้เหตุการณ์เลวร้ายกลายเป็นการจรรโลงใจ

เพราะนิยายเรื่องนี้เป็น ‘นิยายประโลมโลก’ 

ประกอบไปด้วยเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ราคะ และกามา

ข้าน้อยหวังเพียงว่า ท่านจะ ‘ตระหนักรู้’ 

และถือวิจารณญาณควบคู่ไปตลอดว่า ท่านกำลังอ่านสิ่งที่เป็นเพียงสื่อแห่งมายาคติในรูปแบบหนึ่ง 

ซึ่ง… ความผิดถูกชอบชั่วดีของตัวละคร ผิดแผกไปจากท่าน ผู้ธํารงซึ่งสติสัมปชัญญะ และมีชีพยั้งอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริง