บัดดี้เด็กผู้ชายตัวเล็กรูปร่างผอมศึกษาอยู่ในมัธยมศึกษาปีที่4 บัดดี้เป็นลูกคนเดียวของแม่ค้าตลาดสดท้ายซอยที่โดนข่มเหง รังแกจากเพื่อนร่วมห้องภายในโรงเรียน ยังรวมไปถึงครูอาจารย์ตลอด4ปีตลอดการศึกษาในชั้นมัธยมศึกษามันรุนแรง เจ็บปวด คืนวานบัดดี้ได้ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลงในห้องเรียนของเขา ใจคนเป็นแม่แทบสลาย ไม่มีใครสัมผัสและรู้ได้ถึงความเจ็บปวด ของบัดดี้ที่ทนมาตลอดเกือบครึ่งชีวิต เด็กเกเรที่คอยกลั่นแกล้งบัดดี้ยังโดนทำโทษไปตามระเบียบ ห้องเรียนถูกปิดตาย ท่านผู้อำนวยการให้คำสัญญาว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นอีกภายในบริเวณโรงเรียน การรณรงค์ “stop bullying” เริ่มขึ้นหลังจากนี้ แล้วบัดดี้ล่ะ

          บัดดี้หัวใจและร่างกายของเขาหยุดการทำงานลงหลังจากการเผชิญกับความเจ็บปวดมาทุกทุกวินาที ร่างกายที่นิ่งสงบแต่ดวงจิตไม่ดับสลาย บัดดี้ลืมตาขึ้นและยันตัวขึ้นทันทีอย่างรวดเร็ว ภายในห้องนอนสีขาวขนาดใหญ่พร้อมการตกแต่งสไตล์หลุยส์ ศิลปะบารอกที่เติมเต็มไปด้วยสีครีมขาวต่างต่าง เขายังไม่ตายอีกเหรอ คำถามที่คิดขึ้นมาในใจหรือมันจะเป็นฝันกันแน่ บัดดี้เขยิบตัวและก้าวลงจากที่นอน กระจกบนฝาผนังปรากฎให้เห็นหญิงสาวผมสีช็อกโกแลตอ่อนใบหน้าสวยงาม ผิวขาวราวกับน้ำนมสวมใส่เสื้อผ้าซาตินสีครีมคล้ายชุดนอนใบหน้าของเธอสวยงามราวกับถูกปั้นมาอย่างไรอย่างนั้น

           เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองถึงสามครั้งก่อนจะมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินปรี่เข้ามาก่อนจะเอ่ยคำพูด “เอ็มม่า สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ” เธอเดินเข้ามาก่อนสวมกอดร่างกายของบัดดี้ “ทำไมคุณหมอบอกว่าหนู” เธอส่ายหน้าและมีสีหน้าดูเป็นกังวลแต่สายตากลับมีการสื่อความหมายบางอย่างออกมาที่ไม่สามารถจะบรรยายออกมาได้มากมายขนาดไหนนอกจากความเป็นห่วงเป็นใยของคนเป็นแม่เธอยังยิ้มบางบางและเข้าสวมกอดตัวบัด ไม่สิ หรือจะเรียกเธอ เอ็มม่าอีกครั้ง

          เด็กผู้หญิงวัยรุ่นรูปร่างหน้าตาสวยงามลูกสาวคนเดียวของตระกูลมหาเศรษฐีในปีค.ศ.1970 / พ.ศ.2513 เธอมีนามว่าเอ็มม่า หญิงสาวรูปงามที่สวมกอดเธออยู่ นั่น ลินดา คุณแม่ของเธอข่าวคราวล่าสุดที่เธอได้รับรู้คือลูกสาวคนเดียวของเธอเอ็มม่าได้พยายามจบชีวิตของตนลงหลักจากการถูกบังคับในการแต่งงานกับชายแปลกหน้า ไม่ทราบแม่แต่ชื่อเสียงเรียงนามของเขา แต่ชายผู้นั้นกลับรู้จักเธอดีเสียทุกอย่างส่งดอกไม้ให้เธอในทุกทุกเช้าสั่งทำอาหารให้เธอในทุกทุกเย็น แต่เธอเองกลับไม่ต้องการ เอ็มม่าเองก็มีความรักกับชายผู้หนึ่งเขาเป็นชาวแคนาดาในอีกสองเมืองถัดไป แต่เขาผู้นี้ไม่แม้แต่จะสนใจไยดีเอ็มม่าสักนิด ด้วยความเจ็บปวดจากความรักและการถูกบังคับ พูดกรอกหูให้เธอฟังกับการแต่งงาน มีลูกสาวลูกชายกับใครที่ไหนเธอก็ยังไม่รู้ เธอจึงพยายามจะทำให้ชีวิตเธอจบลงเสียที

         เธอต่างจากบัดดี้ วิญญาณเธอดับไปแต่ร่างกายยังคงอยู่รอเพียงจิตวิญญาณเข้ามาเติมเต็มให้ร่างกาย วันและเวลาตรงกันในการดับสูญ บุคคลที่จบชีวิตลงด้วยความปลงใจและยอมรับย่อมดับสูญไปเป็นธรรมดา แต่กับบัดดี้ จิตของเขาไม่ได้ยอมรับกับการกระทำของตัวเขาสักเท่าไหร่ ร่างกายที่ว่างเปล่ากลับมีจิตของบัดดี้มาเติมเต็มแทน ยี่สิบสามมีนาคมปีพุทธศักราชสองพันห้าร้อยหกสิบห้า เอ็มม่ากลับเสียชีวิตในนามของ บัดดี้ ยี่สิบสามมีนาคมปีพุทธศักราชสองพันห้าร้อยสิบสาม บัดดี้กลับเริ่มต้นใหม่ในนาม เอ็มม่า

| ร่างกายของผู้อื่น  
                                                                                                                                                                      ดวงจิตของตนเอง |

เรื่องราวการใช้ชีวิต การมีความรักในการเกิดใหม่ของบัดดี้ หรือเธอจะชื่อเอ็มม่าดีนะ ทั้งกดดัน บังคับ และความสวยงามที่เจ็บปวดกำลังจะเริ่มขึ้นหลังวินาทีนี้