1 ตอน อารัมภบท แด่ตอตะโกแห่งความรุ่งโรจน์
โดย romarin
ถึง นักอ่านที่รัก
นิยายต่อจากนี้เป็นจินตนาการทั้งหมดของผู้แต่ง เป็นงานเก่าที่ถูกดราฟต์ไว้นานแล้วและถูกนำมาขัดเกลาใหม่บางส่วน
อาจมีบางส่วนของนิยายที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับนิยายเรื่องอื่น ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
จึงเรียนมาเพื่อทราบ
ด้วยรักจาก romarin.
ความเชื่อคืออะไร?
ความคิด? ความเข้าใจ? การยอมรับ?
"เพราะความเชื่อก่อกำเนิดเป็นกายข้า เพราะมีกายความเชื่อของข้าจึงยังยืนยง"
โครนอสเอ่ยประกาศิตนั้นระหว่างนำทัพเข้าห้ำหั่นกับบุตรของตน━ซุส
และเป็นจริงดั่งเทพแห่งการทำลายล้างว่า━แม้ร่างกายจะสูญสิ้น━เศษเสี้ยวที่เขาทิ้งไว้ให้ก็ยังคงทำหน้าที่ของตนต่อไปโดยไม่ท้อถอย
มันเปรียบดังก้อนเนื้อร้ายแห่งสวรรค์ แม้แต่เทพแห่งไฟและการตีเหล็ก━เฮเฟตัส━ก็ไม่อาจนำมันมาสร้างอาวุธชนิดใหม่ได้ ไม่นานหลังจากนั้นมันก็กลายเป็นต้นแบบของศาสตราวุธประจำตัวเทพ
เมื่อเทพทั้งหลายมีเทพศาสตราประจำตัว พวกเขาก็หยิงผยองเกินจะควบคุม กระทั่งเทพีเฮร่าพร้อมสมัครพรรคพวกบุกเข้าไปโจมตีซุสถึงที่วิหารเพื่อชิงตำแหน่งราชาเทพ━ซุสจึงตระหนักรู้ถึงความอันตรายของมัน
หลังสงครามการแย่งบัลลังก์จบลง ศาสตราวุธของชาวสวรรค์ถูกทำลายจนสิ้น เทพศาสตราที่รอดเงื้อมมือของซุสมีเพียง 3 ชิ้น คือ เคียวแห่งโครนอสโล่แห่งไกอาและหอกลองกินุส เมื่อนั้นสวรรค์จึงเข้าสู่ความสงบอีกครั้งแต่แล้วรอยแยกปริศนานำพาเคียวอดาแมนต์ร่วงหล่นลงสู่โลกมนุษย์
หลังจากนั้น เคียวแห่งโครนอสก็นำพาหายนะมาซึ่งทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ เทพหรือปิศาจล้วนได้รับผลกระทบจากมันอย่างมหาศาล
และนั่นคือจุดเริ่มของเรื่องราวทั้งหมด
สงคราม ทวยเทพ ศรัทธา โลกาและตัวข้า
Comments (0)