Simple Man

ผู้แต่ง Icka M Chif (mischif)

ผู้แปล EVNPR24

คำโปรย: ผู้ชายตรงหน้าเชอร์ล็อคช่างแปลกประหลาด

ผู้ชายตรงหน้าเชอร์ล็อคช่างแปลกประหลาด

นอกเหนือจากว่าการที่ไมครอฟต์ไม่เคยพาใครมาใช้เชอร์ล็อครู้จัก

ชายผู้นี้ดูปกติธรรมดามาก นอกเหนือจากคิ้วที่ดูน่าขันคู่หนึ่งเหนือดวงตาสีเขียวที่ฉายแววจริงจัง เขาเป็นคนธรรมดาชาวอังกฤษที่ใครๆ ก็หวังจะได้เห็น จนถึงเสื้อโค้ตยาวของเขา ผมสีบลอนด์ปนทรายเกือบจะเข้ากันกับของจอห์น

แปลก...

เขาดูอายุน้อย ประมาณยี่สิบต้นๆ ยังเด็กเกินไปสำหรับแรงกดทับหรือน้ำหนักที่ดูเหมือนเขาจะแบกไว้ เขาถือตัวเองเหมือนชายชราผู้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง แบกรอยแผลเป็นจากการสู้รบทั้งชนะและแพ้

แปลก...

มีบรรยากาศบางอย่างที่ดูหนักหน่วงแต่ก็จริงใจขณะที่ชายคนนั้นทักทายจอห์น ขอบคุณเขาที่รับใช้ในต่างประเทศ มีออร่าบางอย่าง ราวกับทหารคนหนึ่งที่กำลังแสดงความจริงใจต่ออีกคนหนึ่ง

แต่ผู้ชายผู้นี้ไม่ใช่ทหาร แม้จะมีร่องรอยหลายอย่างอยู่ในมือ รอยจางจากการถือดาบ รอยที่จางลงและใหม่กว่าจากการถือปืน รอยยุบเล็กๆ บนนิ้วชี้จากการถือเข็มถือปากกา

แปลก...

คราบโคลนบนรองเท้าและแขนเสื้อของเขา มีร่องรอยของลอนดอน ร่องรอยของดินด้านนอกแฟลตของเชอร์ล็อคเอง แต่ยังรวมถึงร่องรอยดินแถวกำแพงเฮเดรียน, ลิเวอร์พูล, พลีมัธ และดินเหนียวสีซีดของอัฟฟิงตัน ซึ่งทั้งหมดมีอายุใกล้เคียงกัน ราวกับว่าเขาสามารถเดินข้ามสหราชอาณาจักรทั้งหมดได้ในเวลาเดียวกัน

แปลก....แปลก...แปลก....แปลก

จากนั้นไมครอฟต์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่สบายใจที่เชอร์ล็อคจะพบกับชายคนนั้น แต่ก็พามาพบตามคำขอของพวกเขา ไมครอฟต์ปฏิบัติต่อชายผมบลอนด์ด้วยวิธีที่แปลกแตกต่างเล็กน้อย เหมือนชายคนนี้จะเป็นเจ้านายของเขา? ช่วงนี้เชอร์ล็อคและจอห์นจมอยู่กับพวกเอกสารมากกว่าการที่เชอร์ล็อกจะมาสนใจสิ่งอื่นใด

“ขอโทษนะครับ...” เชอร์ล็อคยิ้ม รอยยิ้มแข็งค้างราวกับไปคนละทางกับความคิด “คุณบอกว่าคุณคือใครนะครับ?”

ไมครอฟต์มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ ส่วนจอห์นก็ดูสับสน มันเป็นสถานการณ์ที่เชอร์ล็อคเลือกจะเพิกเฉย

ชายคนนั้นยิ้มอย่างสุภาพ เหมือนกับที่เชอร์ล็อคยิ้ม ราวกับยิ้มเยาะเขาอยู่ในใจ

“อาเธอร์ เคิร์กแลนด์”

สำเนียง....การออกเสียงของชายคนนี้ทำให้เชอร์ล็อคเป็นบ้า เขาสามารถระบุสำเนียงได้อย่างน้อยสิบห้าสำเนียง โดยสามสำเนียงมาจากลอนดอนอย่างชัดเจน ผสมผสานกับ Berwick, Scouse, Gordie, สก็อต, ไอริช, เวลส์ และสำเนียงที่เชอร์ล็อคค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นสำเนียงที่เช็คสเปียร์พูดเมื่อ 400 ปีที่แล้ว

และภายใต้ทั้งหมดนั้นมีความแตกต่างเล็กน้อยว่าแม้ว่าภาษาอังกฤษอาจเป็นภาษาหลักของเคิร์กแลนด์ แต่ก็ไม่ใช่ภาษาแรกของเขา

แปลก...

เชอร์ล็อคเลิกคิ้วมองเคิร์กแลนด์ “ผมคิดว่าผมควรถามใหม่...คุณคือ’ อะไร’ ”

จอห์นสำลักน้ำลายขณะที่อาเธอร์ เคิร์กแลนด์ยิ้มแย้มราวกับว่าเด็กน้อยคนโปรดของเขาตอบปัญหายากๆ ที่หน้าชั้นเรียนได้

“ฉันขอแนะนำนายจ้างของฉันอีกครั้งนะ” ไมครอฟต์ถอนหายใจ คอนเฟิร์มสิ่งที่เชอร์ล็อคสงสัย “นายรู้จักเขาในนามสหราชอาณาจักร”

“ประเทศ?” จอห์นอุทาน “ประเทศของเรา? !”

“ถูกต้อง” เคิร์กแลนด์—ไม่สิ สหราชอาณาจักรกล่าว “ไมครอฟต์เป็นผู้ช่วยของฉัน ฉันพบว่าการมีคนที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและสามารถดำเนินการป้องกันภัยพิบัติได้มันมีประโยชน์อย่างมาก การเมืองเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วในทุกวันนี้”

... หากประเทศหนึ่งเป็นประเทศที่มีอายุหลายร้อยปีอย่างแท้จริง การเลือกตั้งประจำปีอาจดู "รวดเร็ว" การที่ต้องมีใครสักคนที่สามารถดำเนินการเพื่อรักษาประเทศให้อยู่ได้นานขึ้นหรือไม่นั้นสมเหตุสมผล

ไมครอฟต์ยิ้มให้เชอร์ล็อค พึงพอใจและดูเหมือนยิ้มเยาะในคราวเดียวกัน มันเป็นสีหน้าที่เชอร์ล็อคไม่ชอบ และเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ไมครอฟต์เป็นศัตรูตัวฉกาจของเขา

“ฉันบอกแล้ว...” ไมครอฟต์พูดพร้อมกับยักไหล่และกางมือออกแสดงถึงความซื่อสัตย์

“ฉันเป็นแค่คนธรรมดาที่ทำงานให้กับอังกฤษ”

.

.

.

END