ตอนที่ 9 ฉากยาก

 

การถ่ายทำยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ ผมเริ่มแสดงได้เก่งขึ้น จนหลัง ๆ แทบไม่ได้ไปฝึกกับพี่ปลื้มแล้ว แต่ถึงเราจะไม่ได้ไปฝึกด้วยกันแล้ว แต่ผมกับพี่ปลื้มก็ยังได้เจอกันบ่อย ๆ เพราะช่วงหลังพี่ปลื้มชอบมารับผมไปกินข้าวด้วย ไปเดินเล่นด้วย อย่างล่าสุดก็เพิ่งให้ผมไปเดินซื้อของเป็นเพื่อน

วันนี้เป็นอีกวันที่ผมกับพี่ปลื้มมีถ่ายหนังด้วยกัน แล้วพี่ปลื้มก็มารับผม เพื่อไปยังกองถ่ายด้วยกัน แต่วันนี้มีสิ่งที่ผมไม่ค่อยมั่นใจเลย ผมชั่งใจอยู่นานว่าควรจะปรึกษาพี่ปลื้มดีไหม เพราะเกรงใจพี่ปลื้ม แต่ไหน ๆ พี่ปลื้มก็เป็นเหมือนที่ปรึกษาในการเล่นหนังของผมในครั้งนี้แล้ว ผมจึงคิดว่าผมน่าจะปรึกษาพี่ปลื้มเนี่ยแหละ ดีสุด

“เอ่อ พี่ปลื้มครับ”

“มีอะไร อยากปรึกษาอะไรก็พูดมาได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ”

พี่ปลื้มบอกราวกับรู้ว่าผมมีอะไรในใจ ก็แน่สิ ผมอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ อย่างนี้มาตั้งแต่ขึ้นรถพี่ปลื้มแล้ว แล้วพี่ปลื้มก็น่าจะเป็นคนช่างสังเกตพอตัว เลยพอจะเดาอาการผมได้

“อ่า”

“ตกลงเป็นอะไร”

“บทที่ต้องเล่นวันนี้น่ะครับ ผมลองซ้อมที่บ้าน แล้วก็ลองอัดคลิปตัวเอง รู้สึกว่ามันเล่นได้ไม่ดีเลย พี่ปลื้มพอจะมีวิธีแนะนำไหมครับ”

“ตอนไหน”

“ก็...ตอนที่ห้องลองชุดน่ะครับ”

“อ่อ งั้นเดี๋ยวตอนพักกองกูไปช่วยดูให้”

“ขอบคุณนะครับพี่ปลื้ม”

ผมแอบดีใจที่ได้ยินคำนี้ จริง ๆ แค่พี่ปลื้มให้คำแนะนำมา ผมก็ขอบคุณมาก ๆ แล้ว แต่พอพี่ปลื้มบอกว่าจะมาสอนเอง ผมยิ่งดีใจเข้าไปใหญ่ เพราะพี่ปลื้มเนี่ย คือสุดยอดอาจารย์ของผมเลย

 

 

 

วันนี้ผมก็ทำงานของผม ซึ่งก็คือการแสดงตามปกติ ผมยังคงเล่นได้ตามความต้องการของพี่โด้ เพราะฉากเซ็กซ์แต่ละฉาก ก็เป็นสิ่งที่ผมได้ฝึกกับพี่ปลื้มมาหมดแล้ว ไม่ว่าเป็นเซ็กซ์บนโต๊ะ เซ็กซ์บนเตียง หรือแม้กระทั่งฉากเซ็กซ์ในห้องน้ำ แต่สิ่งที่ผมกังวล มันคือฉากหลังพักต่างหาก

ฉากหลังพักยาว มันคือฉากที่ท่านประธานจะต้องไปออกงาน แล้วก็จะให้พ่อหนุ่มน้อยของเราไปออกงานด้วย แต่ด้วยความที่ตัวละครบีมไม่มีชุดออกงาน ท่านประธานหรือคุณภพของเราพาบีมไปซื้อชุด แล้วก็เกิดฉากเล่นเสียวในห้องลองชุดกัน

ฉากนี้ผมยังไม่เคยซ้อมกับพี่ปลื้มมาก่อน แล้วหลาย ๆ วันก่อนหน้าที่จะมาถ่าย ผมก็ลองเล่นแล้วอัดคลิปดูตัวเอง แล้วก็พบว่าผมยังแสดงออกถึงอารมณ์เสียวปนตื่นเต้นออกมาไม่ได้ รอบไหนพยายามจะตื่นเต้น มันก็ดูตื่นเต้นเกิน รอบไหนจะเสียวก็เสียวอย่างเดียว

ผมรู้สึกว่าตัวเองยังไม่มีความเข้าใจความรู้สึกตัวละครในฉากนี้ เลยอยากจะให้พี่ปลื้มช่วยสอน ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันจะทันไหม เพราะเรามีเวลากันไม่มาก แต่ผมก็จะตั้งใจ เชื่อมั่นในตัวเอง และตัวพี่ปลื้มให้มาก ๆ

“พร้อมรึยัง”

ระหว่างที่ผมกำลังนั่งคิดอะไรเพลิน ๆ พี่ปลื้มก็เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวของผมตามที่เราได้นัดกันไว้ พี่ปลื้มมาแบบตัวเปล่าเหมือนเดิม ไม่ได้มีบทมาด้วย เพราะพี่ปลื้มคงจำมันได้ขึ้นใจแล้ว

“พร้อมครับ”

“ฉากที่กังวลคือฉากในห้องลองชุดใช่ไหม”

“ครับ”

“งั้นก็ไม่ยากหรอก ปะไปหาอะไรกินกัน กูบอกทีมงานไปแล้ว ว่าจะไปหาอะไรกินข้างนอก”

“อ่าครับ”

ผมพยักหน้ารับ แปลกใจนิดหน่อยที่พี่ปลื้มจะพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก เพราะปกติพี่ปลื้มก็จะกินข้าวที่กองปกติเหมือนผม แต่วันนี้พี่ปลื้มอาจจะอยากเปลี่ยนรสชาติ แล้วสตูเราก็อยู่ติดกับห้างพอดี ยังไงก็กินทัน แถมกลับมาซ้อมบททันแน่ ๆ

พี่ปลื้มพาผมมาที่ห้าง ปกติเวลาผมไปไหนกับพี่ปลื้ม เราจะไม่ได้พรางตัว เพราะเราก็ไม่ใช่คนดังอะไร แต่วันนี้แปลกที่พี่ปลื้มเอาแว่นมาใส่ แล้วก็ให้ผมใส่ด้วย แล้วแทนที่พี่ปลื้มจะพาผมไปที่ร้านข้าว กลับพาผมไปที่โซนเสื้อผ้า

“พี่ปลื้มจะซื้อเสื้อผ้าเหรอครับ”

ผมถามงง ๆ เพราะพี่ปลื้มหยิบชุดรัวมาก แถมชุดที่หยิบก็มีแต่ไซซ์ผม ใช้เวลาไม่นาน พี่ปลื้มก็ได้ชุดเป็นสิบ ๆ ชุด แล้วจูงมือผมเข้าไปในห้องลองเสื้อผ้า

“ลองสิ”

พี่ปลื้มยื่นชุดมาให้ผม จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าพี่ปลื้มจะให้ผมลองชุดทำไม แต่ผมก็ไม่ได้ขัดอะไร ผมเริ่มถอดเสื้อออก จนเหลือแต่เสื้อกล้าม จากนั้นก็หยิบชุดมา กำลังจะลอง แต่พี่ปลื้มที่ยืนอยู่ด้านหลัง ก็ขยับมาประชิดตัวผม ก่อนที่มือหนาจะล้วงเข้ามาในเสื้อผม

“อึก”

ผมตกใจแต่ไม่กล้าร้องออกไป ตอนนี้พี่ปลื้มกำลังเขี่ยยอดอกของผม ก่อนจะเริ่มบีบเบา ๆ พอผมจะหันไปถาม ปากแดง ๆ ของผมก็โดนจูบปิดปากเอาไว้

การกระทำของพี่ปลื้มทำเอาผมไปไม่ถูก ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ อยากจะถามว่าพี่ปลื้มทำอะไรก็กลัวเสียงดังจนคนได้ยิน แต่ให้ยืนเฉย ๆ ก็ไม่ได้ เพราะผมกำลังงง

“อื้อ”

มือหนายังคงหยอกล้อเล่นกับยอดอกของผม ในขณะที่อีกข้างก็เริ่มล้วงเข้าไปในกางเกงของผม พี่ปลื้มหยอกล้อเล่นกับแก่นกายของผมด้วยความเคยชิน และทันทีที่พี่ปลื้มสัมผัส เจ้าไจ๋น้อยก็โผล่ขึ้นมาทักทายมือพี่ปลื้มอย่างว่าง่าย ราวกับว่ามันก็กำลังคิดถึงพี่ปลื้มเหมือนกัน

“อย่ามัวแต่เพลินนะ จำความรู้สึกไว้ด้วย”

“ฮะ อ๊ะ”

“เบาเสียงหน่อย ข้างนอกมีคนนะ”

ดวงตากลมเบิกกว้างเป็นรอบที่สอง การที่พี่ปลื้มพูดแบบนี้หมายความนี่คือการฝึกเหรอ แล้วจะฝึกแบบไหน พี่ปลื้มไม่บอกอะไรผมมากกว่านั้น เขาแค่ยิ้มให้ผมผ่านกระจก แล้วซุกไซ้ใบหน้าลงกับลำคอของผม

“อึก”

ผมพยายามกลั้นเสียงไว้ตามที่พี่ปลื้มบอก เห็นแบบนั้นพี่ปลื้มก็ยิ้มพอใจ ก่อนจะถอดกางเกงของผมออก เท่านั้นผมก็พอจะเดาการฝึกของพี่ปลื้มได้ พี่ปลื้มกำลังจะสอนผมจากประสบการณ์จริงอีกแล้วใช่ไหม

“พี่ป...อื้อ”

พี่ปลื้มไม่เปิดโอกาสให้ผมได้พูด เขาจับมือผมให้เท้าลงบนกระจก แล้วจับแก้มก้นของผมแหวกออก ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปเลียช่องทางสีหวานของผม ขณะที่เลียไป มือก็ชักรูดแก่นกายใหญ่โตของตนเองไปด้วย

พี่ปลื้มใช้เวลาเตรียมตัวไม่นาน เพราะเราสองคนไม่ได้มีเวลามาก เขาลุกขึ้นจับขาข้างนึงของผมยกขึ้น จากนั้นก็เริ่มดันแก่นกายเข้ามาในช่องทางด้านหลังของผมทันที

“อึก”

ความใหญ่โตที่ค่อย ๆ สอดเข้ามา ทำให้แข้งขาของผมอ่อนแรง แม้จะทำกันมาแล้วหลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่มันเข้ามา ผมก็ยังรู้สึกเจ็บนิด ๆ แต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้น เพราะหลังจากปรับตัวได้ ความเจ็บก็หายไป หลงเหลือแต่ความเสียวให้ผมได้ดื่มด่ำกับมัน

มือใหญ่ ๆ จับเอวของผมไว้ แล้วดันตัวเข้ามาแบบช้า ๆ นั่นทำให้ผมยังสามารถกลั้นเสียงได้ เพราะมันยังช้าอยู่ แต่ผ่านไปไม่นาน พี่ปลื้มก็เริ่มขยับเอวรัวขึ้น และนั่นก็ทำให้ผมแทบจะกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ไหว

“อ๊ะ พี่ปลื้ม”

“ชู่ว”

พี่ปลื้มบอกให้ผมเบาเสียง แต่เอวพี่เขายังรัวเข้ามาไม่หยุด แล้วมีหรือมือใหม่อย่างผมจะทนไหว ผมคว้าเสื้อของตนเองมากัดเพื่อกลั้นเสียงคราง เพราะตอนนี้ผมเสียว แล้วก็อยากจะร้องระบายออกมาเหลือเกิน

พอเห็นว่าผมพยายามอย่างหนัก พี่ปลื้มก็ใจดีช่วยผมด้วยการเปลี่ยนท่า เขาจับผมหันหน้าเข้าหาตัว แล้วอุ้มผมขึ้น จากนั้นก็สอดกายเข้ามา ผมกำลังจะร้องเพราะความเสียว แต่พี่ปลื้มก็ช่วยจูบปิดปากผมไว้

การทำท่านี้มันทำให้ผมรู้เลยว่าพี่ปลื้มแข็งแรงมาก ๆ เขาสามารถอุ้มผมแล้วทำไปด้วยแบบไม่มีสะดุดเลย แต่ถึงอย่างนั้นผมก็อดหวาดเสียวไม่ได้อยู่ดี

“ท่านี้ดีนะ เดี๋ยวลองเอาไปเสนอไอ้โด้ดีกว่า”

“อ๊ะ อื้อ”

ผมตอบได้แค่นั้น ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดีในมุมมองคนเป็นผู้กำกับแบบพี่ปลื้มมันเป็นยังไง แต่ถ้าในมุมมองของคนโดนเอาท่านี้ ผมก็บอกได้เลยว่ามันเสียวจริง ๆ แล้วก็ตื่นเต้นมาก ๆ เลย

ผมกับพี่ปลื้มทำกันไปเรื่อย ๆ จนใกล้เสร็จ แล้วจู่ ๆ เสียงประตูจากห้องข้าง ๆ ก็ดังขึ้น ผมตกใจเบิกตากว้าง รีบซุกหน้าลงกับอกพี่ปลื้ม นี่มันเหมือนในบทเลย ที่ต้องมีคนมาอยู่ห้องข้าง ๆ ผมเข้าใจแล้วว่ามันจะตื่นเต้นอย่างนี้นี่เอง

คนที่อยู่ห้องข้าง ๆ ไม่ได้พูดอะไร เขาก็คงลองชุดของเขาไป ผมไม่รู้เลยว่าเขาจะได้ยินเสียงขยับตัวของผมกับพี่ปลื้มบ้างรึเปล่า ผมรู้อย่างเดียวคือตอนนี้ผมตื่นเต้นมาก ๆ มากจนช่องทางด้านหลังของผมมันบีบรัดพี่ปลื้มแบบรัว ๆ

“อึก”

พี่ปลื้มกัดปากแน่นแล้วมองที่ผม ผมจึงมองช้อนส่งสายตาหาพี่ปลื้มประมาณว่าผมกลัวจังเลย แต่แทนที่พี่ปลื้มจะช่วยปลอบผม เขากลับกัดฟันแน่น แล้วยกเอวผมขึ้น จากนั้นก็สวนเอวเข้ามาสุดแรง

“อ๊ะ”

ผมลืมตัวร้องลั่นออกมา ทำเอาพี่ปลื้มต้องช่วยจูบปิดปากผมไว้ ห้องข้างเอง ๆ ก็เหมือนจะสงสัย เพราะเขาดูเงียบไปสักพัก จนเห็นว่าผมไม่ได้ส่งเสียงอะไรแล้ว เขาจึงออกจากห้องไปเพราะผมได้ยินเสียงประตู

“พี่ปลื้ม อึก เกือบโดนจับได้”

“มึงร้องนะ”

“ก็พี่ อ๊ะ”

พี่ปลื้มสวนเอวขึ้นมาจนผมต้องยกมือปิดปากเถียงต่อไม่ได้

เราทำกันอยู่แบบนั้นจนห้องข้าง ๆ มีคนมาอีกรอบ เราต้องปิดปากเงียบไว้เหมือนเดิม พอห้องข้าง ๆ ออกไป รอบนี้พี่ปลื้มก็จัดการรัวเอวให้จนเราสองคนได้ปลดปล่อยออกมา

พี่ปลื้มใช้ทิชชูที่มี เช็ดทำความสะอาดน้ำของผม ส่วนน้ำของพี่ปลื้มที่เขาปล่อยไว้ในตัวผม เขาก็บอกให้ผมพยายามขมิบไว้ แต่มันทำไม่ได้ สุดท้ายน้ำก็ไหลเอ่อออกมา ต้องพากันทำความสะอาดยกใหญ่

กว่าการฝึกจะเสร็จสิ้นลง ก็ใช้เวลาเกือบยี่สิบนาที เหลือเวลาให้ผมกับพี่ปลื้มไปกินข้าวไม่เยอะ แล้วผมก็กินไม่ค่อยลงเท่าไร เพราะพอต้องมานั่งกินข้าวกับพี่ปลื้ม กินไปผมก็เห็นหน้าพี่ปลื้ม แล้วสมองมันก็อดคิดเรื่องลามกไม่ได้เลย

“ทำไมทำหน้าแบบนั้น คิดอะไรอยู่”

พี่ปลื้มทักขึ้นมา ผมตกใจนิดหน่อยที่เขาดูออก จึงพยายามทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเนียนรึเปล่า

“เอ่อ คิดเรื่องงานครับ”

“ไม่ต้องกังวลแล้ว แสดงออกไปเหมือนที่ทำเมื่อกี้เลย ยังไงก็ผ่าน”

“มัน โอเคแล้วเหรอครับ”

“อื้ม ถ้าแสดงออกไปแบบเมื่อกี้ ยังไงคนดูก็ชอบ ไอ้โด้ก็ต้องชอบ”

“อ่า”

“พี่ยังชอบเลย”

พี่ปลื้มพูดทิ้งท้าย ก่อนจะก้มลงซัดข้าวแบบเร็ว ๆ เพราะต้องรีบกลับไปทำงานต่อ แต่ผมเนี่ยสิ แทบจะกินต่อไม่ลงเลย ที่พี่ปลื้มพูดมันหมายถึงอะไรนะ พี่ปลื้มชอบอะไร ชอบที่ผมแสดง ชอบที่ทำกันเมื่อกี้ หรือชอบอะไรกันแน่

 

 

 

 

--------------------------------------------------------------------------

ฉากมันยาก พี่ปลื้มเลยต้องช่วยน้องฝึกหน่อยฮะ

#ไหนว่าจะไม่เสียบกัน