ตอนที่ 4 บทเรียนที่ 2 การร้องที่เป็นธรรมชาติ

 

“หาว”

ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นในตอนเช้า กับบรรยากาศที่แสนจะไม่คุ้นชิน เพราะที่ที่ผมอยู่ตอนนี้มันคือคอนโดของพี่ปลื้ม เตียงที่ผมกำลังทิ้งตัวนอนหลับสบายตอนนี้มันก็คือเตียงของพี่ปลื้ม แล้วไอ้แขนที่มันพาดอยู่ตรงเอวผม มันก็คือแขนของพี่ปลื้มเช่นกัน

ย้อนกลับไปเมื่อคืน พี่ปลื้มก็ทำอย่างที่บอกไว้จริง ๆ คือให้ผมมานอนด้วย แถมยังให้ผมใส่แค่เสื้อกล้ามนอน ส่วนตัวพี่ปลื้มก็ใส่แค่กางเกงบ็อกเซอร์ พอเห็นแบบนั้นผมเลยบ่นว่าหนาว แต่แทนที่พี่ปลื้มจะให้ผมใส่เสื้อผ้ามิดชิดขึ้นจะได้หายหนาว พี่ปลื้มกลับดึงผมเข้าไปกอดแทน แถมยังย้ำก่อนนอนอีกครั้งว่า

‘สัมผัสกันเยอะ ๆ จะได้ชิน’

หลังจากรู้สึกตัวตื่น ผมก็ลุกขึ้นเตรียมจะไปอาบน้ำ แต่พี่ปลื้มก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นเหมือนกัน แล้วก็ไม่พูดอะไรมาก ทำหน้านิ่งเดินตามผมเข้าห้องน้ำ เป็นอันรู้กันว่าผมต้องอาบน้ำกับพี่ปลื้มแบบงง ๆ แต่ผมก็ไม่ได้ขัดไปหรอกนะ เพราะเริ่มเดาคำตอบของพี่ปลื้มออกแล้วละ พี่ปลื้มต้องพูดประมาณว่า

‘สัมผัสกันเยอะ ๆ จะได้ชิน’ อีกครั้งแน่ ๆ

 

เราอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ พี่ปลื้มก็พาผมกินข้าว จากนั้นก็มาช่วยผมทำการบ้านเรื่องบทต่อ พี่ปลื้มสอนผมเยอะมาก ทั้งการตีความตัวละคร การส่งอารมณ์ให้คู่แสดง การแก้ไขสถานการณ์ต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น แล้วยิ่งพี่ปลื้มเป็นผู้กำกับมาก่อน ผมยิ่งได้ความรู้ที่นอกเหนือจากการแสดงเพิ่มขึ้นไปอีก

ตอนนั้นผมรู้สึกว่าโชคดีมาก ๆ ที่ได้เล่นกับคนเก่ง ๆ แบบพี่ปลื้ม แถมยังใจดี ไม่หวงวิชา ช่วยสอนในหลาย ๆ อย่างที่ผมไม่รู้อีกด้วย

ผมเรียนรู้เรื่องต่าง ๆ จากพี่ปลื้มไปหลายชั่วโมง จนกระทั่งพี่ปลื้มลองให้ผมฝึกแสดงฉากเมื่อวานใหม่อีกครั้ง และแน่นอนว่าที่เก่าที่ประจำของเราก็คือโต๊ะกินข้าวนั่นแหละ เพราะมันใหญ่ และสูงพอดีกับโต๊ะท่านประธานตอนเข้าฉากจริงเลย

“ฉันจำตรงนี้ของเธอได้”

“อื้อ”

พี่ปลื้มพูดประโยคที่เป็นอันรู้กันว่าจะตัดเข้าฉากนั้นเลย

ใบหน้าหล่อเหลาของพี่ปลื้มเคลื่อนลงมาที่ส่วนล่างเปลือยเปล่าของผม แม้เราจะเห็นกันนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่บอกเลยว่ายังไงผมก็ยังไม่ชิน ร่างกายของพี่ปลื้ม ยังทำให้ผมรู้สึกเขินอายเสมอ เช่นเดียวกับทุกครั้งที่ผมได้เปลือยร่างกายของตนเองให้พี่ปลื้มดู ผมก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เสมอ

แม้ครั้งนี้ผมจะยังตื่นเต้น แต่ดีหน่อยตรงที่ผมพอตั้งสติได้ ผมไม่แสดงอาการเลิ่กลั่กแล้ว แล้วก็ยังทำหน้าเคลิบเคลิ้มไปตามบทได้ ผมว่าผมทำดีขึ้น ดูได้จากการที่พี่ปลื้มยังเล่นต่อ ไม่ได้หยุดมือลงเหมือนเมื่อวาน

มือหนาลูบไล้ไปตามแก่นกายของผม ก่อนจะเลื่อนมาที่แก้มก้น เช่นเดียวกับริมฝีปากของพี่ปลื้ม ที่ตอนนี้มาหยุดอยู่ที่ปากทางสีหวานของผม ก่อนจะเอาหน้าเข้าไปใกล้ ผมจึงต้องรีบทำหน้าที่ของตนเอง คือการร้องออกไปเหมือนกำลังโดนเลียปากทางอยู่

“โอ๊ยยยย”

“เฮ้ย เป็นอะไรรึเปล่าไจ๋ ทำไมร้องดังแบบนั้น”

“เอ่อ ผมร้องตามบทน่ะครับ”

ได้ยินแบบนั้นพี่ปลื้มก็ถึงขั้นกุมขมับ ลุกขึ้นแล้วอุ้มผมลงจากโต๊ะทันที การกระทำของพี่ปลื้มทำเอาผมหน้าเสีย ผมก็เล่นตามบทแล้วนะ ไม่ได้ตื่นเต้นแบบเมื่อวานแล้วด้วย ทำไมพี่ปลื้มถึงหยุดเล่นล่ะ

“เอ่อ ผมไม่ตื่นกลัวแล้วไม่ใช่เหรอครับ”

“ก็ใช่ แต่เสียงร้องมึงแม่ง”

พี่ปลื้มยกมือขึ้นกุมขมับ หน้าตาดูปวดหัวมาก ๆ จนผมงงว่าพี่ปลื้มเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า

“ดีแล้วละที่มาฝึกกันก่อน ถ้าไปร้องแบบเมื่อกี้ที่กอง ไอ้โด้มันเครียดแน่ ๆ”

“ทำไมเหรอครับ ผมร้องตลกเหรอ”

“มาก ๆ”

คำพูดตรง ๆ ของพี่ปลื้มทำเอาผมยิ้มแห้ง ก็แหม ผมก็ไม่เคยโดนเอาจริง ๆ มันก็ไม่รู้นี่ว่าต้องร้องยังไง ก็คิดว่ายิ่งร้องดังยิ่งดูเสียว ก็เลยโอ๊ยลั่นซะเลย สรุปมันดูตลกเหรอเนี่ย

“คืองี้นะ ถึงความเป็นหนัง มันจะมีความเล่นใหญ่กว่าของจริง แต่มันก็ควรต้องมีความเป็นธรรมชาติด้วย ร้องให้ดูเสียวแบบธรรมชาติ ที่สำคัญต้องไม่สร้างความรำคาญให้หูคนดูเกินไป ไม่งั้นเขาจะดูไม่จบเอา”

พี่ปลื้มอธิบายแล้วพาผมมานั่งที่โซฟา

“แล้วร้องน่ะ มันก็ต้องร้องให้พอดีกับสิ่งที่ทำ อันนี้ในบทแค่กำลังเลียข้างหลังให้เอง ร้องซะเหมือนโดนกระทืบ แบบนี้ถ้าบทโดนเอาจริง ๆ ไม่ร้องจนคนแตกตื่นทั้งคอนโดเลยเหรอ”

“แฮ่ ผมก็ลืมคิดไปครับ”

“ตกลงที่บอกว่าไม่เคยทำเลยเมื่อวานนี่คือพูดจริงเหรอ”

“จริงครับ”

“แล้วที่ไอ้โด้บอกว่าเราก็เป็นเกย์ แล้วเราก็เป็นฝ่ายรับนี่ยังไง”

“ก็จริงครับ พี่โด้พูดถูก แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เคยทำกับใคร”

ผมบอกตามความจริง ทั้งเรื่องที่ผมไม่เคย และผมเป็นเกย์ เพราะตอนหาคนแสดง ผมรู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้เขาอยากได้คนที่เป็นเกย์จริง ๆ มาเล่นไปเลย จะได้ฉีกจากซีรีส์วายเรื่องอื่น ๆ ที่ใช้นักแสดงชายมาเล่น ดังนั้นพี่ปลื้มก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าผมเป็นเกย์ แล้วผมก็รู้ว่าพี่ปลื้มก็คงเป็นเหมือนกัน

“แล้วเคยใช้ของเล่นรึเปล่า ขอโทษที่ต้องถามนะ แต่มันมีผลกับการฝึกน่ะ”

“ไม่เป็นไรครับ ถามได้ เคยพยายามจะใช้ แต่เอาเข้าไม่ถนัดครับ”

“แล้วนิ้วล่ะ”

“เคยครับ”

“ตอนใช้นิ้วร้องไหม”

“ไม่เยอะครับ”

ผมนึกไปถึงตอนใช้นิ้วกับด้านหลัง มันเสียวนะ ผมก็ชอบ แล้ววันนั้นผมก็ทำจนเสร็จ แต่อาจจะเพราะทำเองหรือทำไม่ถูกจุดก็ไม่รู้ ทำให้มันไม่ได้เสียวมากถึงขั้นอยากร้องดัง ๆ เหมือนในหนังโป๊ที่เคยดู

“เข้าใจแล้ว เพราะไม่เคยมีประสบการณ์นี่เอง เลยร้องไม่เป็น”

“ครับ ผมควรจะดูหนังโป๊เยอะ ๆ แล้วฝึกร้องตามไหมครับ”

“อย่าเลย อย่าร้องตามใครเลย ในหนังโป๊มึงก็น่าจะเห็น มันมีที่เป็นธรรมชาติน้อย บางอันโอเวอร์เกิน บางอันธรรมชาติแต่อาจจะไม่เข้ากับมึง โด้มันคงอยากได้ความเรียล ดังนั้นถ้าจะร้อง ต้องร้องออกมาจากความรู้สึก และความเป็นมึงจริง ๆ”

“อ่า มันยากจังครับ”

“ไม่ยากหรอก แค่ต้องลอง”

“หืม?”

ขณะที่ผมกำลังงงอยู่ พี่ปลื้มก็ลุกขึ้นยืน แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าผม ผมกำลังจะถามว่าพี่ปลื้มเป็นอะไร ลงไปนั่งที่พื้นทำไม พี่ปลื้มก็ถกเสื้อผมขึ้น แล้วดึงกางเกงในตัวจิ๋วของผมลง

“พี่ปลื้มทำอะไรครับ”

“ถ้าอยากรู้ว่าตอนโดนเลีย ธรรมชาติของมึงร้องยังไง มึงก็น่าจะต้องลองโดนเลียสักครั้ง”

“ฮะ พี่ปลื้มจะ อ๊ะ”

พี่ปลื้มดึงเอวผมเลื่อนออก จนตัวผมไถลลงไปกับโซฟา มือหนาจับขาผมกางออก แล้วชันขึ้น จนตอนนี้ช่องทางด้านหลังของผมปรากฏต่อสายตาของพี่ปลื้มแล้ว

“พี่ปลื้มจะเลียจริงเหรอครับ มันไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง”

“ถ้าไม่เลีย ชาตินี้มึงก็ร้องไม่เป็น”

“ผมว่า...อ๊า”

ยังไม่ทันจะได้ห้ามจบ พี่ปลื้มก็ก้มลงเลียที่ปากทางสีหวานของผม การจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวทำผมเผลอร้องออกมาเสียงหลง ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจริง ๆ

ผมนั่งตาลอย มันงงมาก ๆ แต่พี่ปลื้มก็ไม่ปล่อยให้ผมงงนาน ลิ้นร้อนเลียที่ช่องทางด้านหลังของผมซ้ำอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้งจนจากที่งง ๆ ผมเริ่มรู้สึกเสียวขึ้นมา

แผล็บ

“อ๊ะ อ๊า พี่ปลื้มครับ มัน...”

พี่ปลื้มยังคงเลียไม่หยุด ไหนตอนแรกบอกว่าผมต้องโดนเลียดูสักครั้ง อันนี้มันไม่ใช่สักครั้งแล้ว พี่ปลื้มเล่นรัวลิ้นไม่ยอมหยุดเลย

สัมผัสที่ผมได้รับตอนนี้ มันเป็นสัมผัสที่แปลกใหม่มาก ๆ สำหรับผม มันพลิ้ว ๆ ลื่น ๆ จั๊กจี้นิด ๆ แต่โดยรวมแล้วก็คือมันเสียวมาก แล้วผมก็ชอบมาก ๆ เลยด้วย

ตอนนี้ผมโดนพี่ปลื้มเลียไปเป็นสิบ ๆ ครั้ง จากที่แค่เอาลิ้นปาด ๆ พี่ปลื้มเริ่มรัวลิ้น แล้วยังจับปากทางของผมแหวกออก ก่อนจะพยายามแหย่ลิ้นเข้าไป มาถึงจุดนี้ผมก็ไม่ได้ห้ามอะไรพี่ปลื้มแล้ว ตอนนี้อย่างเดียวที่ผมทำได้คือจิกแขนพี่ปลื้มแล้วร้องครางออกไปไม่หยุด

“อ๊ะ อื้อ เสียวจัง”

“อยากเสร็จไหม” พี่ปลื้มถาม ซึ่งแน่นอนว่าผมพยักหน้ารัว ๆ

“งั้นเพิ่มหน่อยนะ”

“อ๊ะ”

ผมไม่รู้ว่าเพิ่มของพี่ปลื้มคือเพิ่มอะไร ผมกำลังจะถาม แต่ก็ได้คำตอบเป็นการกระทำของพี่ปลื้มแทน ตอนนี้พี่ปลื้มกำลังดันนิ้วใหญ่ ๆ ของตนเองเข้ามาในร่างกายผมแล้ว

“พี่ปลื้ม มัน อื้อ”

“ผ่อนคลายนะ”

ผมสูดหายใจลึก ๆ แล้วผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ แม้จะเคยใส่นิ้วเข้ามาบ่อย ๆ แต่มันก็ไม่ได้ใหญ่แบบนิ้วของพี่ปลื้ม แถมผมทำเองมันก็ไม่ได้ถนัด เข้าได้นิด ๆ แต่พอเป็นพี่ปลื้ม มันดูเข้ามาได้ลึกมาก ๆ รู้ตัวอีกที มันก็สุดนิ้วแล้ว

“ขยับเลยนะ”

ผมพยักหน้ารับ จากนั้นพี่ปลื้มก็เริ่มขยับนิ้วให้ผมทันที เริ่มจากช้า ๆ ก่อนจะเพิ่มน้ำหนักขึ้น การใช้นิ้วโดยพี่ปลื้ม มันต่างจากการใช้นิ้วของผมเองมาก ๆ อันนี้มันเข้าได้ลึกกว่า ใหญ่กว่า แล้วยังโดนจุดเสียวเต็ม ๆ

จากที่ร้องเบา ๆ ตอนที่โดนเลีย ผมก็เริ่มส่งเสียงดังขึ้น เพราะตอนนี้ความเสียวมันเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณ การโดนลิ้นมันละมุน ๆ ฟิน ๆ แต่พอมาโดนนิ้ว บอกเลยว่าเสียวขึ้นเยอะ แถมยิ่งโดนนิ้วไป แล้วมองหน้าหล่อ ๆ ของพี่ปลื้มไปด้วย มันยิ่งทำให้ผมเสียวจนแทบทนไม่ไหว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า เสียวมาก”

“ตอดแน่นเชียว”

“อ๊ะ พี่ปลื้ม อย่าพูดนะ อื้อ”

ผมเบือนหน้าหนีเพราะความอาย แต่พี่ปลื้มก็เร่งจังหวะจนผมต้องหันกลับมามอง สุดท้ายผมก็ทนความเสียวที่ได้รับไม่ไหว ร่างกายเล็ก ๆ กระตุกรัว ๆ ก่อนจะปลดปล่อยน้ำออกมาจนเลอะใบหน้าหล่อ ๆ ของพี่ปลื้ม

“พี่ปลื้มครับ ผมขอโทษ”

“ไม่เป็นไร”

พี่ปลื้มตอบกลับชิล ๆ พลางเอาทิชชูมาเช็ดหน้าเหมือนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่ดุด่าสักนิดที่ผมทำให้หน้าหล่อ ๆ ต้องเลอะ

“แล้วตกลงจำการร้องของตัวเองตอนโดนทำแบบนี้ได้รึยัง”

“เอ่อ”

ผมถึงกับหน้าเสีย เมื่อกี้ลืมไปเลยว่าพี่ปลื้มทำเพื่อให้ผมเรียนรู้การร้องครางตอนโดนเลีย และตอนโดนใช้นิ้ว แต่ผมดันมัวแต่มีความสุขจนลืมสังเกตและพยายามจดจำรายละเอียดไปหมดเลยนะสิ

“ว่าไง?”

“คือเมื่อกี้เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากเลยครับ ผมก็เลย...”

“ไม่เป็นไร งั้นลองอีกสักสองสามรอบแล้วกัน”

“ฮะ สองสามรอบเหรอครับ”

“อื้ม เริ่มเลยนะ”

“พี่ปลื้มครับ เดี๋ยวกะ...อ๊ะ”

แล้วพี่ปลื้มคนใจดี ก็ช่วยให้ผมได้เรียนรู้และสังเกตวิธีการครางของตนเองใหม่อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง มารู้ตัวอีกทีผมก็ไม่ได้นับแล้วว่าพี่ปลื้มทำให้ผมไปกี่ครั้ง ผมรู้แค่ตอนนี้ผมไม่มีแรงจะซ้อมบทต่อแล้วละ

 

 

 

 

 

----------------------------------------------------------

ตาพี่ปลื้มคนใจดีช่วยน้องฝึกใหญ่ ใจดีเนอะแม่ๆ เนอะ ต่อจากนี้น้องไจ๋ต้องเก่งมากเลยๆ ว่าไหมทุกคน

#ไหนว่าจะไม่เสียบกัน