ก็…นะ ไม่รู้จะพิมพ์อะไรดี เล่าประวัติตัวเองก็ได้(วะ)ถึงจะไม่น่ามีคนอยากฟังก็เหอะ

เราเป็นคนธรรมดาๆ คนนึงแหละ นามปากกามิลเนจคือได้มาจากการ์ตูนแฟชั่นด้วยนะ

มิลเนจที่แปลว่าหิมะ กับเดือนมีนาคมของอุบลราชธานีที่ฝนตกหนัก พร้อมด้วยสาวเด๋อๆ คนนึงถือไอแพดเปิดโปรครีเอตไปด้วยบ่นร้าบานไปด้วยหน้าร้านอะไหล่ แถมขาข้างนึงก็พิงกำแพงเพราะยืดอยู่

ก็ชีวิตมันไม่มีอะไรทำำำำำำำ

คือจุดเริ่มต้นของการวาดมันอยู่ตรงนี้

โชคช้าตาพาเราไปเจอกับนักวาดคนนึงในแอปเขียวๆ ฟ้าๆ

และบวกกับการเห็นเพื่อนวาดรูปในไอบิสฯ เราก็เลยลองโหลดมาวาดตาม

เออ! สนุก

คือก่อนหน้านั้นก็วาดกระดาษแหละ แต่ลายเส้นแบบ…เฮือก!

แล้วหลังจากนั้นเราก็ติดไอแพดจนโดนด่า

สองปีต่อมา เราเริ่มรู้สึกว่าลายเส้นโอเค แล้วความ ‘หลง’ในงานfa สารพัดตั่งต่างก็เพิ่มขึ้น แถมการติดทวิตมันทำให้เราเจอนักวาดที่ลายเส้นเทพแบบลูกรักพระเจ้า ไม่ดิ พระเจ้าเลย

สองนาทีก่อน

เลื่อนไปเจอทวิตคุณซันที่บอกว่าแอปเขียวๆ ฟ้าๆ มีคู่แข่งเลยตามเข้ามา

ใช่ค่ะ…คอลเลคชั่นสองของคลังงานวาดเราจะลงที่นี่แหละ!

อย่างน้อยความเจ็บปวดตอนเล่นก็มีประโยชน์หน่อย(วะ)

เริ่มเลอ!