คุณเชื่อเรื่องการสื่อวิญญาณหรือไม่

                นั่นคือประโยคที่เขาได้ยินจากโทรทัศน์ ในห้องที่ปิดไฟมืดมีแต่แสงสีแดงของอาทิตย์อัศดงไม่กี่สายที่เล็ดลอดผ่านซอกตึกสูงรอบข้างสาดส่องเข้ามายังหน้าต่างห้องของเขา

                เขาหันหน้าไปตามแหล่งกำเนิดเสียง บทบรรยายใต้จอขึ้นอักษรเลื่อน อ่านพอจับใจความได้ว่า ผู้สื่อวิญญาณชื่อดังจะมาช่วยบรรเทาความโศกเศร้าของผู้สูญเสียกันสด ๆ ในรายการ กยูฮยอกส่งสายตาว่างเปล่ามองบรรดาผู้คนในหน้าจอที่มีทั้งร่ำไห้และแย้มยิ้ม ตัวเขาเองไม่นับถือศาสนา และไม่เชื่อในเรื่องวิญญาณ แม้ตอนเด็ก ๆ จะจำได้เลือนรางว่าแม่มักจะจูงมือพาเขาโดนเข้าโบสถ์เช้าวันอาทิตย์อยู่บ้าง แต่ตั้งแต่แม่ล้มป่วย นอกจากครั้งหนึ่งที่เขาเผลอวิงวอนร้องขอความเมตตาจากพระเจ้า กยูฮยอกก็ไม่เคยเชื่อในพระเจ้าอีกเลย

                ในจอสี่เหลี่ยม ผู้สื่อวิญญาณหยิบสร้อยเงินที่ห้อยปลายด้วยจี้อัญมณีสีแดงเส้นหนึ่งขึ้นมา

                ดวงตาของกยูฮยอกขยับตามจี้ที่แกว่งไปมาซ้ายทีขวาทีอย่างไม่ตั้งใจ

                ตอนนี้คุณกำลังอยู่ระหว่างจุดกึ่งกลางของสองภพภูมิ

                เขาสูดลมหายใจเข้า รู้สึกว่าจี้ที่มองอยู่นั้นเริ่มกลายเป็นภาพเลือนรางกลืนกับความมืดในห้องตรงมุมที่เขาขดตัวนั่งอยู่

                หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ขอให้คุณจินตนาการถึงใบหน้าของผู้ล่วงลับที่คุณถวิลหา

                กยูฮยอกคิดตาม งานศพของพ่อและแม่เลี้ยงเพิ่งจบไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ในงานที่มีผู้คนมากหน้าหลายตามาแสดงความเสียใจให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิต ทว่าเขาซึ่งยื่นมือไปรับดอกไม้ที่ส่งมาให้ในชุดไว้อาลัยสีดำกลับเห็นเพียงสายตาของผู้คนที่มองหาเงาของพ่อผ่านตัวตนของเขา

                กยูฮยอกหยุดความคิดลง พยายามหวนนึกถึงความทรงจำดี ๆ ที่มีต่อแม่แท้ ๆ ของเขา แต่ภาพความทรงจำในหัวกลับถูกกลบทับด้วยเมฆหมอกสีเทาจนไม่อาจมองเห็นแม้แต่เค้าลางใบหน้าแม่ที่เคยเคารพรักได้

                ว่ากันว่าสิ่งที่ช่วยเยียวยาได้ดีที่สุดอาจไม่ใช่การยอมรับมันให้ได้ แต่เป็นการลืมเลือนมันไป

                ระหว่างที่คุณจดจำใบหน้าของพวกเขาไว้ ลองนึกถึงคำพูดสุดท้ายที่คุณอยากจะบอกแก่พวกเขา คำปรารถนาสุดท้ายที่คุณอยากมอบให้เขาเป็นของขวัญแห่งการจากลา

                เมฆหมอกเลือนรางยังคงปกคลุมไปทั่ว

                แทนที่จะเป็นของขวัญแด่ผู้จากลา

                เขากลับอยากได้คำปลอบโยน แก่วิญญาณที่ยังมีชีวิตอยู่ดวงนี้เสียกว่า

                ตอนนั้นเอง เขาพลันได้ยินเสียงดังมาจากประตูห้อง

                “ก๊อก ก๊อก”