บาร์แห่งหนึ่งใจกลางกรุง 

"เอาน่า...เดือนหน้าเริ่มใหม่เนอะ!"

"ฮือออออ"

"มะ มิลิน"

ครีม หญิงสาววัย26ปี เอ่ยปลอบใจ เพื่อนร่วมงานวัยเดียวกันอย่าง  'มิลิน' 

มิลินเริ่มงานในบริษัทผลิตถุงยางอนามัยและอุปกรณ์เกี่ยวกับเซ็กส์ได้เกือบสองปีแล้ว คราแรกเธอทำงานในแผนกฝ่ายบุคคล แต่เพราะบริษัทเติบโตอย่างรวดเร็ว และเพื่อไม่ให้โดนถ่ายออก มิลินจึงจำใจมาทำงานในแผนกการขายหรือเซลล์แทน 

ไม่ถนัด แถมยังไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับเซ็กส์สักนิดเดียว ทำให้มิลินมียอดขายรั้งท้ายของกลุ่ม และนอกจากเพื่อนสนิทอย่างอย่างครีมแล้ว น้อยคนนักจะรู้ว่ามิลินไม่เคยมีแฟนตั้งแต่เกิด....

หน้าตาของเธอใช่ว่าจะเป็นสองรองใคร หุ่นก็ดี ไม่อวบหรือผอมเกินไป หน้าอกหน้าใจก็พอมีให้ได้โชว์ โปรไฟล์โดยรวมถือว่าดี...แต่เหตุใด นานๆ ทีจะมีคนเข้าหากันนะ แต่ละคนที่เข้ามา หลังจากมิลินคัดแล้วนั้น...ไม่ผ่านให้พิได้ควงเลยสักคน 

ครีมบอกว่าเธอเลือกเยอะและหนุ่มๆ คิดว่าเธอมีแฟนแน่ๆ ประมาณว่า คนสวยคงมีแฟนแล้ว ไม่ต้องจีบหรอก มองอย่างเดียวพอ 

มิลินเห็นด้วยทุกประการ 

ครีมแนะนำให้เธอหาแฟนสักคนและช่วยกันทดสอบสินค้าเหมือนที่ตัวเธอเองทำ เพราะลูกค้าต้องการความซื่อตรงและความรู้สึกที่ว่า 

"เหมือนเราทดลองมาแล้ว"

ครีมเท้าคางอธิบายรอบที่ร้อยเห็นจะได้ มิลินเม้มริมฝีปาก หม่นสายตาลงเล็กน้อย ก่อนจะยกแก้ววอดก้าขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมด 

"มันจำเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันก็อธิบายตามที่อบรมมาหมดเลยนะ"

หญิงสาวฟุบหน้าลงกับโต๊ะ 

"มันจะเหมือนได้ไง แกเข้าใจป่ะ มันจะมีจุดๆนึงที่ใช้ตามองหรือมือสัมผัสอย่างเดียวไม่ได้"

"ฉันน่าจะลาออก"

ว่าพลางยกมือทึ้งผมสลวยของตัวเอง

"ใจเย็นๆ จะบอกให้นะ คุณโอบน่ะ เค้าเอ็นดูแกมากๆเลย ขนาดยอดต่ำสุดในทีมยังไม่เคยจะว่า"

"นี่แกจะสื่ออะไร"

มิลินถอนหายใจ ก่อนจะยืดตัวขึ้นมาพลางนึกถึงคนที่เพื่อนเธอเอ่ยถึง 

โอบ ชายที่อายุมากกว่าเธอสองปี แต่กระนั้น เขาก็สามารถขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายขายของทีมได้ ซึ่งงานของเขาช่างขัดกับรูปลักษณ์ภายนอกลิบลับ เขาทั้งสูง หุ่นดี สวมแว่น สุภาพมากๆ ใจดี....นี่คือสิ่งที่มิลินสัมผัสได้และเป็นตามที่ครีมเอ่ยถึง เขาไม่เคยดุเธอ แม้ยอดขายถ่วงทีมอยู่ก็ตาม แน่นอนว่าทั้งความหล่อ หุ่นดีและความเป็นสุภาพบุรุษ โอบจึงเป็นที่นิยมสำหรับสาวๆในออฟฟิศมากทีเดียว 

"ก็จะบอกว่า หัวหน้าชอบแกไง!"

ครีมแซวแกมหยอกล้อ ทำเอามิลินได้แต่ทำหน้าอึ้ง รีบสลัดความคิดนั้นออกไปให้เร็วที่สุด 

"แกจะบ้าเหร้อ! อย่างคุณโอบเนี่ยนะ?!"

"ฉันได้ยินพวกสาวๆเม้าท์กันว่ายังโสดด้วยนะ"

เพื่อนสนิทประกบมือทำหน้าตาราวมีหวังมาให้มิลิน 

"แล้วยังไง?"

"ยัยนี่ ฉันหมายถึงให้แกน่ะ รีบรวบหัวรวบหางเค้าไง! คิดดูนะ แกได้หัวหน้าที่ป๊อปในหมู่สาวๆ มาเป็นแฟน แถมยังสามารถเข้าถึงสินค้าที่จะนำเสนอขายได้อย่างเต็มที่ กับคุณโอบเลยนะ!"

ครีมเข้ามาจับไหล่และทำหน้าตาจริงจัง หญิงสาวจึงได้แต่เลิกคิ้วขึ้นก่อนจะเหลือบสายตามองซ้ายทีขวาที อันที่จริงเพราะเขาป๊อบบวกกับเขาคือหัวหน้านี่แหละ ถึงทำให้มิลินไม่กล้าคิดล่วงเกิน

แต่แล้วในขณะที่มิลินกำลังมองไปทางอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงประโยคกรอกหูของเพื่อนสนิทอยู่นั่นเอง ราวกับว่าเธอกำลังโดนนัยน์ตาคู่หนึ่งตรึงสะกดไว้ 

นัยน์ตาจากคนที่นั่งไม่ไกลกับเธอ

ชายหนุ่มร่างสูงราวๆ ร้อยแปดสิบกว่าเซนติเมตร ผมดำขลับถูกเซตจัดทรงมาเป็นอย่างดี ผิวพรรณมีออร่า หุ่นที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตขาวและกางเกงสแลคนั่น....ประเมินด้วยสายตาก็สามารถการันตีได้ว่าเขาน่าจะเป็นนายแบบ ไม่ก็สามารถเป็นได้สบายๆ

มิลินรู้สึกว่าโดนมองอยู่ก่อนจึงมองกลับไป และเธอก็ได้สบตากับเขา ชายที่นั่งอยู่ที่บาร์เครื่องดื่มข้างๆ และเขาเองก็มองมาที่เธอเช่นกัน 

"มิลิน! ได้ยินมั้ย? ไทป์โทร.ตามแล้วอะ"

"อะ อื้อ!"

เธอหันมาพยักหน้ายิ้มเจื่อนให้เพื่อนสนิทราวกับหลุดจากภวังค์ของเธอและเขาผู้นั้น 

"เธอจะนั่งต่อมั้ย?"

ครีมเอ่ยถามพลางกระโดลงจากเก้าอี้ตัวสูง

"ไม่ล่ะ ขอหมดแก้วนี้ก็จะกลับล่ะ"

"งั้นไว้เจอกันวันจันทร์นะ"

"อื้อ ไปดีมาดีล่ะ"

"จ้า~"

หลังจากครีมแยกตัวเพื่อไปหาหวานใจ มิลินก็หมุนตัวกลับมาหาบาร์เทนเดอร์ สั่งเครื่องดื่มผลไม้ผสมวอดก้าให้สดชื่นสักแก้ว หวังว่าหมดแก้วนี้จึงค่อยกลับ 

พลั่ก

"อุ๊ปส์! ขอโทษค่ะ!"

แต่แล้วในขณะที่มิลินกำลังกระชับกระเป๋าเพื่อลงจากเก้าอี้ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งชนเข้ากับเธออย่างจัง จนกระเป๋าหล่นลงกับพื้น 

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ...."

ยังไม่ทันตอบรับ ดวงตาของมิลินก็เบิกโพลงขึ้นอย่างสุดขีด เพราะกระเป๋าสะพายของเธอดันปิดไม่สนิท ทำให้ของภายในกระจายออกไปตามทาง มันจะไม่ทำให้มิลินต้องตกใจราวกับช็อคเลย ถ้าหากสิ่งของภายในคือของทั่วๆไป แต่เพราะของที่ออกจากกระเป๋ามันคือสินค้าของบริษัท! มิลินจึงรีบก้มเก็บอย่างรวดเร็ว 

ทั้งถุงยาง ทั้งบัตปลั๊ก ตายๆๆ

ปึก....

ดิลโด้สีชมพูพาสเทลขนาดใหญ่พิเศษกลิ้งม้วนออกไปไกลกว่าใครเพื่อน และมันก็หยุดเมื่อกระทบกับเท้าของใครบางคน 

"อึก"

มิลินกลืนก้อนเหนียวลงคอ พลางมองชายเสื้อเชิ้ตขาวที่มิลินสบตากับเขาเมื่อครู่นิ่งงัน 

เขากำลังก้มเก็บดิลโด้อันนั้นขึ้นมา ก่อนจะช้อนดวงตาที่น่าหลงใหลมายังเธอ 

มิลินเอ้ย!

"ของคุณสินะ"

หมับ!

"ค่ะ"

หญิงสาวคว้าวัตถุแท่งยาวสีหวานแจ๋วมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยิ้มเจื่อนไปให้ชายตรงหน้า 

"คุณดูพร้อมมากเลยนะ"

เขากล่าวเสียงทุ้มมีเสน่ห์ พลางเสยผมและมองไปรอบกาย 

"พะ พร้อมเหรอคะ"

มิลินที่ปิดกระเป๋ามิดชิดเงยหน้ามามองชายตรงหน้าอย่างสงสัย ในขณะที่เขานั้นยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงและยิ้มพรายมาให้เธอ

"อันที่จริงก็ได้ยินที่คุณคุยกับเพื่อนอยู่นะ ขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ แต่พวกคุณเม้าท์เสียงดังมาก"

"เอ๋?!"

เหมือนเขาจะขอโทษแต่ทว่าในประโยคนั้นกลับโทษเธออยู่ดี ทำเอามิลินได้แต่เลิกคิ้วมองคนตัวสูงที่ยิ้มอยู่แบบนั้น 

ยอมรับอยู่หน่อยๆ ด้วยว่าเขาทั้งหล่อ....มีเสนห์ และเจ้าเล่ห์!

"เพราะของที่อยู่ในกระเป๋าสินะ ถึงทำให้คนสวยๆ แบบคุณมีสีหน้าที่กังวล"

เขาเอ่ยถามพลางยกมือมาเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าของมิลิน ทำเอาสาวเจ้าหน้าร้อนฉ่า เพราะทั้งสัมผัสและกลิ่นหอม ทำให้เธอใจเต้นแรงกว่าเสียงดนตรีในบาร์ซะอีก 

ที่สำคัญ เขาดูช่ำชองในการเข้าหาผู้หญิงจริงๆ

"เอ่อ คือ...."

"ให้ผมช่วยมั้ย?"

"ช่วย?"

"ครับ ช่วยใช้ไอ้ที่อยู่ในกระเป๋าคุณน่ะ"

นิ้วเรียวยกขึ้นมาชี้ไปยังกระเป๋าของมิลิน 

"หมายความว่า...."

แล้วดวงตาคู่สวยของมิลินก็โตขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคิดตามข้อเสนอของชายตรงหน้า 

"เผื่อยอดขายของคุณจะพุ่ง..."

ชายร่างสูงกอดอกพลางลูบคางอย่างใช้ความคิด ในขณะที่มิลินนั้น อึ้งกิมกี่ไปเป็นที่เรียบร้อย 

ช่วย....ยอดขาย...

"เหมือนเราทดลองมาแล้ว"

คำพูดของครีมผุดขึ้นมาในหัวของหญิงสาวทันที เธอมองใบหน้าของชายตรงหน้าสลับกับก้มมองกระเป๋าตัวเองไปมา 

"อ้อ! จริงสิ ผมยังไม่แนะนำตัวกับคุณเลย ทิวาหรือเรียกว่าทิวเฉยๆ ก็ได้ครับ"

มือเรียวสวยที่มิลินแอบอิจฉาถูกยื่นมาตรงหน้า พร้อมรอยยิ้มที่มิลินรู้สึกเหมือนเคลือบเสน่ห์ผสมความเจ้าเล่ห์เจ้ากล

"มิ...."

"มิลิน ผมได้ยินเพื่อนคุณเรียกแบบนั้น ชื่อคุณเพราะนะครับ...ว่าแต่คุณตกลงจะไปต่อมั้ย?"

เธอลอบกลืนน้ำลายอีกครา ถึงจะสงสัยว่าเหตุใดเขาถึงดูสนใจเธอเพียงนี้ แต่พอมาคิดดูดีๆ ตัวเธอเองก็อยู่ในสถานที่ที่ง่ายต่อการพบเจอคู่นอนอยู่แล้ว จึงไม่แปลกใจหากจะโดนเข้าเช่นนี้ 

"เอ่อ...คือ"

"ค่าโรงแรมผมออกเอง เพราะคุณมีถุงยางอยู่แล้ว โอเค?"

"ขอคิดก่อน...."

หมับ

มิลินยังไม่ทันเอ่ยตกลง เอวบางของเธอก็ถูกรวบเข้าหาชายตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเอนเอียงใบหน้าคมก้มลงมาประกบริมฝีปากกับมิลินอย่างรวดเร็ว 

เขารุกล้ำโดยการใช้ลิ้นทันที มิลินได้แต่กำคอเสื้อของเขาแน่น...เธอไม่เคยจูบ ไม่เคยเลยสักครั้ง และเธอกำลังโดนชายที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงสิบนาทีจูบ!

ทิวกวาดต้อนรสหวาน ๆ จากโพลงปากของมิลินไปเรื่อยๆ จนสัมผัสได้ว่าเธออ่อนลงจึงปรับเปลี่ยนรสจูบให้นุ่มนวล ในขณะที่มิลินเองกลับรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนต้นขาของเธอเบียดเสียดกันไปมา 

"ฮ่าส์~"

ทันทีที่ทิวถอนรสจูบ หญิงสาวก็หอบหายใจเฮือกใหญ่ด้วยท่าทีอ่อนระทวยทันที แค่เขาจูบ มันก็ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ได้ถึงเพียงนี้หรือ 

ทำไมร่างกายของเรา...

"ว่าไงครับ ผมเหมาะที่จะเป็นคนทดลองสินค้าให้คุณหรือยัง?"

ทิวเอ่ยถามและยังไม่ละออกจากร่างบางที่กำลังก้มหน้างุดอย่างเขินอาย 

มันช่วยได้จริงเหรอ

หรือควรจะลอง...เปิดประสบการณ์?

เอายังไงมิลิน!

"ว่าไงครับ? ไปหรือมะ..."

"ไปค่ะ"

สิ้นคำตอบรับ ชายหนุ่มก็กระตุกรอยยิ้ม ก่อนจะปล่อยให้มิลินเป็นอิสระ 

"ถ้าอย่างนั้น..."

"...เชิญคุณตามมาได้เลยครับ"

จะรอดมั้ยเนี่ย มิลิน!

__________